ค้นหานิยาย: เว่ยอู๋เซี่ยน | เรียงตามวันที่อัปเดต | หน้าที่ 1

ใครจะไปรู้ว่าแค่หลับไปเฉยๆจะไปโผล่ในนิยายได้​ แถมโผล่มาไม่ธรรมดา​ด้วยนะ​โผล่มากลางวงที่เขากำลัง​จัดการกับปีศาจ​แขนในตระกูล​โม่เสียด้วย​ ใครก็ได้ช่วยทำให้เลิกจ้องฉันอย่างนั้นที​ เขาจะกินหัวฉันอยู่แล้ว!

ดูซีรี่ย์อยู่ดีๆ จู่ๆนางก็ดันมาโผล่ในโลกปรมาจารย์ลัทธิมารซะงั้น!! เอ่อ...ในเมื่อไม่สามารถหาทางกลับได้แล้วนางก็ขอใช้ชีวิตเงียบๆคอยเฝ้ามองพระเอกทั้งสองก็แล้วกัน แต่ไหงนางเข้าไปพัวพันเนื้อเรื่องได้เล่า

หลานจ้าน×เว่ยอิง Fic ปรมจารย์ลัทธิมาร เซียนตูหลานจ้าน×เว่ยฟูเหริน

หลานอันฉีเป็นเพียงเด็กสาวผู้ไร้เดียงสาผู้เป็นที่รักของทั้งครอบครัวเสมอ ทั้งพ่อ ลุง ปู่ และสหายมากมาย ทว่าอนาคตที่เฝ้ารอนางอยู่กลับแปลกประหลาดและหนักหนานัก [ลูกสาวหลานวั่งจีแลเว่ยอู๋เซี่ยน ]

‘นาง’ สละฐานันดรอันสูงศักดิ์เพื่อเลือกเดินบนเส้นทางของผู้บำเพ็ญเพียร กระทั่งได้พบกับ ‘เขา’ บุรุษจากตระกูลเจียงแห่งอวิ๋นเมิ่ง...โชคชะตาของพวกเขาทั้งสองจะเป็นเช่นไร? REWRITE

เมื่อเด็กสาวธรรมด๊าธรรมดาอย่างเธอต้องทะลุมิติมาอยู่ในเรื่องปรมาจารย์ลัทธิมาร แต่เธอไม่ได้ทะลุมิติมาเหมือนคนอื่นๆแต่ดั๊นทะลุมิติมาเป็นเจ๊เวินฉิงนี่สิ?!!!

ตั้งแต่เจอกันครั้งแรก ได้คุยกันเพียงไม่กี่คำ อี้ป๋อก็รู้สึกได้ทันทีว่ารุ่นพี่เซียวจ้าน เป็นคนพิเศษ เมื่อได้รับการติดต่อให้เล่นซีรีส์ด้วยกัน เขาจะต้องใช้โอกาสนี้สานสัมพันธ์กับรุ่นพี่ให้ได้!

“ใครมันจะไปอยากเรียกคนที่ชอบว่าพี่”

ปรมาจารย์อี๋หลิงทดลองอาคมแปลกประหลาด ก่อนจะพบว่ามันคืออาคมข้ามมิติ เขาจึงส่งตัวเองไปยังปลายทาง และได้พบกับสหายรักอีกครั้ง แต่ที่นั่นหลานวั่งจีกลับเรียกตัวเองว่า หวังอี้ป๋อ

จบเสียที...... ข้าอ่อนล้าเหลือเกิน...... ไม่มีอีกเเล้ว..... ความทรมาร..... ไม่มีอีกเเล้ว..... ความเศร้าโศก.... ไม่มีอีกเเล้ว... ความเจ็บปวด... เหลือเพียงรอยร้าวในจิตใจ.... ขอบคุณขอรับ....... 'ท่านเเม่

เมื่อครั้นยังเยาว์ หวนนึกถึงยามเมื่ออยู่เคียงเจ้า ไม่อาจแม้ปล่อยมือ หรือ ไม่อาจแม้จะละสายตาจากชายผ้าสีม่วงนั้น

ธาราที่นิ่งสงบ ธาราที่เย็นสบาย ใครจะไปรู้ ว่าเมื่อใดที่ธาราพิโรธขึ้นมา จะกวาดล้างทุกสิ่งทุกอย่างให้หายไปอย่างรวดเร็ว เพราะฉะนั้นในทางที่ดีอย่าทำให้ธาราพิโรธจะดีกว่า

เมื่อหยกคู่ตระกูลหลานได้โอกาสกลับมาแก้ไขอดีตที่เคยพรากชีวิตคนที่รักจากไปเมื่อ 16 ปีก่อนและไม่ให้ผู้ที่อยู่เบื้องหลังรู้ตัวได้และสามารถเปลี่ยนแปลงเหตุการณ์ที่เคยเกิดขึ้นได้อย่างไร.........

เมื่อ 'เว่ยอู๋เซี่ยน' สิ้นชีพลงที่ล่วนจั้งกั่ง เขาไม่เคยคาดคิดว่าตนจะได้กลับมาอีกเป็นครั้งที่ 2 แต่เมื่อเขาตื่นขึ้นมาในร่างวัยรุ่นของเขาที่กำลังศึกษาอยู่ที่กูซู เขาจึงได้แต่กรีดร้อง

ชาติก่อนไร้วาสนาได้เคียงคู่ ชาตินี้จะขออยู่กับเจ้าตลอดกาล

ถูกวิชามารย้อนกลับ! เว่ยอู๋เซียนตายตกมาเกิดใหม่เป็นเซียวจ้าน จากหลานวั่งจี สู่การเป็นนักบิดหน้าใหม่ “หวังอี้ป๋อ” สมแล้วที่เป็นทั่น! การรอคอยนี้จะจบลงเมื่อไหร่ ไปอ่านกัน~

ฟิควั่งเซี่ยน ติดเรท NC สั้นๆ สนองนี้ดชิปเปอร์ มี OOC ค่า

เมื่อกระบี่ อาวุธคู่กายของบุคคลที่ถูกประนามว่าเป็นปรมาจารย์อี้หลิงเหล่าจู มีชีวิตและความนึกคิดเป็นของคนเอง

"หลานจ้าน ข้ารักเจ้า" นั่นคือสิ่งสุดท้ายที่เว่ยอู๋เซี่ยนได้มีโอกาสได้บอกบุรุษผู้หนึ่งก่อนจะสิ้นลมหายใจภายใต้กระบี่ปี้เฉินด้วยฝีมือของ 'หลานวั่งจี'

ปรมาจารย์ลัทธิมาร