“มองพอหรือยังจะได้ลงไปสักที” “ยังไม่พอ เฮ้ยพอแล้วเฮ้ยไม่ใช่ค่ะ” ตาวารินหันหลังกลับเข้าห้องเพื่อเรียกสติให้ตัวเองอีกครั้ง หลังโดนอนุภาพความขาวกับอกแน่นๆเข้าไป “พร้อมแล้วค่ะลงไปที่กองกันค่ะ”

พนิดาได้แต่อ้าปากเหว่อตกตะลึงในคำพูดของผู้ชายที่เธอแอบหลงใหลได้ปลื้มไปเมื้อสักครู่ไม่นึกว่าเขาจะปากร้ายขนาดนี้ เธอล่ะอยากจะถอดรองเท้าปาใส่หน้าเขาจริงๆ” ‘ไอ้คนหล่อปากเสีย!!!’