นิยายวาย ทั้งหมด | เรียงตามวันที่อัปเดต | หน้าที่ 3

หากอยากมีชีวิตรอด ก็มาเป็นคนของกูผีแค่ตนเดียวทำอันใดมึงไม่ได้ดอก

เมื่อพ่อค้าขายข้าวมันไก่อย่างชิระถูกชะตาลิขิตให้ไปอยู่ครอบครัวยากจนในยุคจีนโบราณแบบไม่ทันตั้งตัว เขาจึงเปิดร้านขายข้าวมันไก่ที่นี่ด้วยเสียเลย จงให้ฉายาเขาพ่อพ่อค้าสองโลกบัดเดี๋ยวนี้!

เพราะถูกมารดาเสี้ยมสอนให้ทะเยอทะยาน สามชาติที่ผ่านมาของ'ซวี่เหยียนเฟิ่ง'จึงมีจุดจบเพียงความตายที่รออยู่ ในชาติที่สี่เขาจึงปล่อยวางกับชีวิต ตัดสินใจขึ้นเกี้ยวแดง น้อมรับตำแหน่งชายาเอกอ๋องพิการแต่โดยดี

‘ตั้งแต่มึงรู้จักยิ้ม รู้จักหัวเราะ มึงโคตรอันตรายเลยรู้ตัวหรือเปล่า’ ‘อันตรายกับมึงคนเดียวนั่นแหละ’ ‘เขารู้สึกพิเศษกับหมอจิเข้าแล้วจริง ๆ’

"หนาวไม่ไปเด็ดขาด" เมื่อ โอบหนาว ลูกคุณหนูผู้ร่ำรวยต้องถูกบังคับให้มาใช้ชีวิตอยู่ภายในไร่องุ่น มิหนำซ้ำคนที่เขาเคยมีอะไรด้วยยังเป็นถึงพ่อเลี้ยงเจ้าของไร่องุ่นปฐพีที่เขาอยู่อีกต่างหาก

เขาฝันมาตลอดว่าอยากเกิดใหม่เป็นแมวคนรวย แต่ในเมื่อโลกที่ตัวเองมาเกิดใหม่ดันไม่มีมนุษย์อาศัยอยู่ งั้นคงต้องไปตกทาสแบบออนไลน์ข้ามกาแล็กซีเอาแล้วล่ะ สตรีมเมอร์แมวพร้อมมายึดทรัพย์ทุกคนแล้ว~

“ก็แค่เมียในนาม” ประโยคนี้ออกจากปากของคนที่ขึ้นชื่อว่าเป็น “ผัว” อยู่บ่อยครั้ง อยากจะรู้ซะจริงว่าถ้าโดยเมียในนามคนนี้ยั่วบ่อย ๆ เข้าให้ไอ้ผัวตัวดีจะทนได้สักกี่น้ำ

ครั้งแรกที่เราเจอกันมันก็แค่วันไนท์สแตนด์ แต่การเจอกันอีกครั้งของเรา ถ้ายังคงปล่อยไปอีกคงหาคนที่ตรงสเปคแบบนี้ไม่ได้อีกแล้ว งั้นก็จองคุณมาเป็นคนของใจเลยแล้วกัน

เจ้าจันทร์ ผู้ที่ชื่นชอบการอ่านนิยาย ทำสวนปลูกผัก และเป็นหลานชายของเชฟชื่อดัง จนได้รับการสืบทอดการความรู้ด้านอาหาร แต่ใครจะไปคิดว่าชีวิตที่เรียบง่ายมีความสุข จะได้ทะลุมิติมาแบบในนิยายกันเล่า!

หลังคาทะลุครั้งเดียว เหตุใดถึงทะลุมาดวงดาวนี้ได้ล่ะ รูปลักษณ์หน้าตาบวกส่วนสูงเลอค่าเช่นนี้ น้องสนใจเป็นดาราซีรีส์ไหมครับ?

คนอย่าง "ดร.กันต์ นิธิธราสกุล" ไม่เคยอินเรื่องความรักอยู่แล้ว พรหมลิขิตอะไร ไร้สาระ! แต่ ... ลูกแมวที่ชอบทำหน้างอแถมยังเอาแต่ขู่เขาฟ่อๆ ตัวนั้น ทำไมมันน่ามันเขี้ยวจังวะ เชี่ยเอ๊ย อยากพากลับบ้าน

ไม่นึกเลยว่าวันหนึ่ง นักฆ่าผู้มีฉายาว่าดอกไม้งามไร้หัวใจ จะหลุดเข้าไปในวรรณกรรมที่เพื่อนเอามาให้อ่านได้ "ในเมื่อท่านเป็นยักษ์ ท่านก็ควรกลับเมืองยักษ์ของท่านไปเสีย" #พญารามสูร×ลำเภาจันทร์

ทุกค่ำคืนฝันร้ายตราตรึง แต่ภีรภพกลับยังปรารถนาว่าในราตรีที่หลับใหล เขาจะยังคงฝันเช่นนั้นเพื่อจดจำใครคนนั้นไว้เสมอ

"เมื่อเจ้าฝึกฝนสำเร็จก็ควรจะแต่งงานมีครอบครัว จะมาติดตามข้าเพื่ออันใดเล่า" "ข้าจะไม่แต่งงานขอรับ...จะขอติดตามซือฝุไปชั่วชีวิต" ...เจ้าลูกศิษย์คนนี้มันยังไงกัน!

คำสั่งแรกในฐานะเด็กฝึกงานกลิ่นนมผงคือการให้ไปไล่จับผีในเขตครุฑกับรุ่นพี่เพื่อทำยอด แต่พวกผีร้ายชอบแกล้งอาโป แล้วไหนจะป๊าที่เล่าว่าพวกครุฑชอบกินนาคเป็นชีวิตจิตใจอีก… แง ๆ ๆ อาโปเป็นนาคนะป๊า!!

อยู่ๆ คุณนักเขียนก็หลุดเข้ามาในร่างพระเอกที่ตายของนิยายที่พึ่งเขียนจบ ชีวิตของพระเอกจะดีมากกว่านี้ ถ้าหากว่า พระรองตัวดีในคราบตัวร้าย ไม่วิปริตลากเขาขึ้นเตียงทุกครั้งที่มีโอกาส...

ชอบก็จีบๆๆๆๆ

ใครจะไปนึกว่าเดินเที่ยวงานวัดธีมฮาโลวีนอยู่เฉย ๆ ก็ตกผีได้ตัวหนึ่งได้ซะงั้น

ไอเดนก็ค่อนข้างแน่ใจว่าตัวเองเป็นมนุษย์สัตว์สายพันธุ์แมวคนหนึ่งที่ ไม่ได้มีอะไรที่ชอบเป็นพิเศษ แต่ไม่รู้ทำไม เวลาที่เห็นหางสีเทาขนาดใหญ่ที่แสนจะนุ่มฟูนั้นขยับไปมา เขาถึงได้อยากพุ่งเข้าไปตะปบนัก

องค์ชายห้าจวินหลิงหยางชุนผู้อ่อนแอขี้โรคที่ด้านในคือจางเวินฮั่นจากโลกปัจจุบันได้เข้ามาอยู่ในโลกจีนโบราณกับชีวิตใหม่ที่สวรรค์มอบให้แลกกับภารกิจในการรวบรวมสมุนไพรวิญญาณระดับห้าให้ครบ 109 ชนิด