จอมใจอรชุน
เขาได้เธอเป็นรางวัลจากการแข่งรถ แต่กลับยกให้พี่ชายทั้งสองอย่างง่ายดาย กระนั้นเธอก็ไม่ใช่นางเทราปที ที่จะยอมมีสามีพร้อมกันหลายคน
เขาได้เธอเป็นรางวัลจากการแข่งรถ แต่กลับยกให้พี่ชายทั้งสองอย่างง่ายดาย กระนั้นเธอก็ไม่ใช่นางเทราปที ที่จะยอมมีสามีพร้อมกันหลายคน
เจตน์ เจนิพัทน์ ผู้ชายเถื่อนๆที่คิดว่าชีวิตของตัวเองสมบูรณ์แบบแล้ว ถ้าใครเข้ามายุ่งเขาจะใช้ความเถื่อนนี้แหละสู้กับสิ่งนั้นเอง เพื่อปกป้องพื้นที่ส่วนตัว วีวี่ วรียา สาวนักเรียนนอกที่ชีวิตพลิกผัน ไม่เหลืออะไร พอมีคนหยิบยื่นทางรอดมาให้ก็คว้าไว้ แต่ไม่รู้เลยว่าตัวเองจะต้องตกไปอยู่ในกำมือคนเถื่อน เถื่อนมา สู้กลับ เขาทั้งเถื่อน ทั้งบ้า ทั้งน่ารัก แถมยังคลั่งรักอีก ......................... เขาเข้าห้องนี้มาด้วยกุญแจดอกนั้นสินะ อันธพาลจริง ๆ “สวยกว่าที่คิดอีกนะ แม่ดอกไม้มีพิษ” หน้าตาก็ดีและดูเป็นผู้ใหญ่แล้วด้วย แต่สงสัยโตแต่ตัว ถึงได้เข้ามาหาเรื่องผู้หญิงถึงในห้อง “คิดจะเป็นหนูตกถังข้าวสารเหรอ คิดน้อยไปหน่อยมั้ง นังหนู”
ชายทุกคนล้วนดูถูกกับอาชีพที่ฉันทำ แต่ก็แวะมาหาทุกวันไม่ขาดสาย ท้อใจเหมือนกันนะที่เกิดมาเป็นความย้อนแย้งของผู้ชายในยุคนี้
วนิชญา พนักงานบัญชีของโรงแรม โดนท่านประธานอย่างณภพเข้าใจผิด คิดว่าเธอต้องการจะจับน้องชายของเขา ชายหนุ่มจึงพยายามที่จะกันเธอให้ออกห่างจากน้องชาย และคอยจับตามองทุกฝีก้าว แต่ทำไปทำมาดันกลายเป็นตัวเขาเอง ที่ตกหลุมรักเธอโดยไม่รู้ตัว จนเมื่อกรกนกซึ่งเป็นว่าที่คู่หมั้นของกันตพล ได้กล่าวหาว่าเธอคิดจะแย่งกันตพลไปจากตัวเอง ทำให้เขาต้องรีบอ้างตัวเป็นแฟนกับเธอด้วยความเต็มใจ และตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา ทั้งคู่ก็กลายเป็นแฟนกำมะลอทันที แต่ถึงกระนั้นก็ยังมีหนุ่มๆ มาทำให้เขารู้สึกหงุดหงิดใจอยู่ร่ำไป ไม่ว่าจะเป็นกันพตลคู่หมั้นของกรกนก และอาทิตย์พี่ชายร่วมโลกที่เคยเรียนมหาวิทยาลัยมาด้วยกัน
เมื่อเด็กสาวไร้ความรับผิดชอบกับอดีตแมวเซเลปจอมหยิ่งต้องมาใช้ชีวิตร่วมกัน ความสัมพันธ์แบบกาสะลองกับซ้องบีบจึงเกิดขึ้น อยู่ด้วยกันก็ตีกันไม่เว้นวัน แต่พอห่างกันก็คิดถึง ท่ามกลางปัญหาช่วงเปลี่ยนผ่านจากวัยรุ่นสู่วัยผู้ใหญ่เต็มตัวและความรู้สึกที่เริ่มก่อตัวขึ้นระหว่างเธอกับหมอหนุ่มสุดหล่อปากร้ายที่ติดป้ายพ่อหม้ายป้ายแดงสุดฮอต "มีทาสโง่แบบนี้ก็ต้องทำใจ มันยีนี่มันภาระจริงๆ"
"เอยรู้ค่ะ...แต่เอย...ทำแบบนั้นไม่ได้หรอกนะคะ" จู่ๆ จะให้เธอย้ายเข้าไปอยู่กับเขาเฉยๆ ได้ยังไง อย่าว่าสถานะของเธอกับเขาเป็นเพียงแค่เจ้านายกับเลขาเท่านั้น ในเมื่อระหว่างเธอกับเขาไม่มีวันที่จะมีอนาคตร่วมกันแล้วจะเริ่มต้นความสัมพันธ์ที่รู้ดีอยู่แล้วว่าจะต้องจบลงด้วยความเจ็บปวดไปทำไม? "เพราะอะไร? เอยไม่ชอบผม? หรือมันเกี่ยวกับที่ผมทำให้เอยเจ็บ?" โอ๊ย! มันใช่ซะที่ไหนล่ะ! ถึงมันจะเจ็บอยู่บ้าง แต่เธอก็ยอมให้เขาทำไปตั้งหลายครั้งไม่ใช่เหรอ! "เอยไม่ได้รู้สึกอย่างนั้น แต่...ระหว่างเรามันไม่ควร...คือ...เอยคิดว่าเราเป็นเจ้านายกับลูกน้องกันเหมือนเดิมก็ดีแล้วนะคะ..." "แปลว่าเอยจะไม่รับผิดชอบกับสิ่งที่เกิดขึ้น?" เธอต้องรับผิดชอบอะไรด้วยเรอะ! "และต่อไป...ถึงผมจะอยากได้เอยแค่ไหน ผมก็จะไม่มีวันได้อีก?" มันบ้ามาก! แต่คำว่า 'อยากได้เอย' ทำให้จิตใจของเธอหวั่นไหวมากพอดู... โอเค! เธอโกหก! มันมากกว่าความหวั่นไหว... เธอแทบจะตอบตกลงแล้วรีบหอบผ้าหอบผ่อนตามเขาไปแล้ว! เพียงแต่เมื่อคิดถึงผู้เป็นป้าที่ทุ่มเทเลี้ยงดูเธอมาอย่างดีตลอดยี่สิบห้าปีที่ผ่านมา และศักดิ์ศรีความเป็นลูกผู้หญิง...อาคิราก็จำต้องกัดฟันพยักหน้าให้เขา เพื่อยืนยันเจตนารมณ์ของตนเองต่อไป! "ซึ่งนั่นหมายถึงเอยไม่ต้องการความรับผิดชอบจากผมด้วย? ทั้งๆ ที่ผมตั้งใจว่าจะ..." ชายหนุ่มยังไม่ทันได้เอ่ยปากถึงสิ่งที่เขาเตรียมพร้อมไว้สำหรับเธอเลยด้วยซ้ำ หญิงสาวก็โพล่งออกมาด้วยสีหน้าเด็ดเดี่ยวเสียก่อน "ไม่ค่ะ! เอยไม่ต้องการความรับผิดชอบใดๆ จากคุณวินทั้งนั้น ถ้าคุณวินจะกรุณา เอยอยากขอให้ทุกอย่างกลับไปเป็นเหมือนเดิมก็พอค่ะ" ถ้าต้องเป็น 'ของเล่น' ที่วันหนึ่งเขาก็คงเบื่อจนเผลอทิ้งขว้าง เธอขออยู่ข้างๆ เขาในฐานะเลขานุการเหมือนเดิมดีกว่า...อย่างน้อย...แค่ได้แอบมองเขาไปวันๆ ก็ยังดีกว่าต้องจากกันไปในวันใดวันหนึ่ง... "เอยแน่ใจเหรอว่าระหว่างเราจะกลับไปเป็นเหมือนเดิมได้?" เมื่อเห็นเธอประกาศออกมาด้วยความมั่นใจขนาดนั้น ภวินท์ก็อดโมโหไม่ได้ จึงถามออกไปด้วยน้ำเสียงดุดันจนอาคิราถึงกับขนลุกซู่ "กลับไปเป็นเจ้านายกับเลขากันเหมือนเดิม ทั้งๆ ที่เมื่อคืนเราเอากันอย่างร้อนแรงจนเตียงแทบไหม้ไปแล้วน่ะนะ?" ***เพิ่มตอนพิเศษจำนวน 3 ตอนสำหรับทุกท่านที่โหลดฉบับเต็มเรียบร้อยแล้วขอบพระคุณที่กรุณาติดตามผลงานของปุริมปรัชญ์ค่ะ***
เพราะถูกน้องสาวแย่งคนรักไป ทำให้คุณหญิงเพ็ญ หม่อมราชวงศ์เพ็ญดาลักษณ์ต้องเตลิดไปรักษาใจ แต่กลับพลาดถำกเพื่อนฉวยโอกาสมอมยาแล้วหลอกขายเธอให้ผู้ชายคนหนึ่งย่ำยีจนท้อง แต่นึกไม่ถึงว่าวันที่เธอจะต้องเผชิญกับปัญหาใหญ่ในชีวิตเขากลับโผล่มาแสดงความรับผิดชอบ ชีวิตคู่ระหว่างเธอกับคุณชายกีรติจึงเริ่มขึ้น แต่หญิงเพ็ญกลับพบว่าเขาเป็นคาสโนว่าที่มีผู้หญิงมากมายวนเวียนอยู่ในชีวิต
จากเพื่อนร่วมทางบนรถทัวร์ในระยะทางสั้นๆ ที่ทำให้สองหัวใจสั่นไหว จุดเริ่มต้นของเส้นทางชีวิตคู่ที่มีกันและกันตลอดไป…
เมื่อหญิงสาวถูกใจทรงลุงตั้งแต่แรกพบ ตามจีบเช้าเย็นแต่กลับถูกปฏิเสธเหตุผลคือความไม่เหมาะสม แต่เมื่อเธอเลิกคลั่งรักลุง เขากลับรุกคืบตามจีบให้ไปเป็นป้าซะงั้น
เธอเด็กกว่าแล้วไง พีมชอบของพีมมาตั้งแปดปี กะอีแค่วิธีให้ได้คนที่ชอบ นางร้่ายอย่างพีมมีวิธีเป็นร้อย
เพื่อนรุ่นพี่ตั้งแต่เด็กๆที่เธอตามติดต้อยๆ เธอตามเขาเมื่อไรก็มีแต่เจ็บตัวเมื่อนั้น ทำให้เขาจงใจตีตัวออกห่างให้เธอปลอดภัย แต่...ยิ่งหนีมักยิ่งเจอ สุดท้ายเขาจะหนีใจตัวเองได้ไหม เธอจะตามเขาที่ไม่เอาแต่หนีเธอได้นานแค่ไหน...
เขาเกิดจากเศษเสี้ยวหนึ่งที่คุณแค่ทิ้งไว้ในตัวฉันเท่านั้น นั่น! ไม่ใช่ “ความรัก” // ภาคต่อตอนจบจาก 'เสน่หาคู่นอน'
“อย่าคิดมาก” “แล้วคิสมั้ย” ขอโทษที่เธอปากไวไปหน่อยนะ จะเขินย้อนหลังก็ไม่ทันแล้วมั้ง “หือ?” “คิสมั้ย” นี่แน่ะ! ย้ำให้มันชัดเจนกันไป ก็แค่พูดเฉยๆ นี่นา ไม่เป็นไรหรอกน่า “แน่ใจนะว่าอยากให้คิส”
[ “แน่นอนว่าพี่อยากได้เธอ” น้ำเสียงของลีวานผสานความรู้สึกมากมาย น้ำเสียงท้าทายของเด็กสาวทำให้เขาต้องพยายามข่มอารมณ์บางอย่างลงไป “งั้นถ้าแสนดีนอนกับพี่ล่ะ พี่ยังจะหมั้นอยู่ไหม” “เธอคิดว่าพี่ต้องลงทุนหมั้นหรือแต่งกับใครเพื่อเรื่องแค่นั้น? ” ]
'คิดจะเอาเด็กหน้าตาเหมือนผมมาหลอกให้รับเป็นพ่อ มันไม่บังเอิญไปหน่อยเหรอ จำไว้นะครับไม่มีทางปราบคนอย่างหมอศิราได้หรอก'
ในยามทุกข์เขาบอกว่าจะอยู่กับนางไปตลอดชีวิต ในยามสุขจะเคียงคู่กันไปจนแก่เฒ่าผมขาว ชาติหน้าขอให้มีวาสนาครองคู่กัน ‘ครานั้นปลายธนูที่ยิงมาปักกลางอกของนาง ทำนางใจสลาย’ “เหวินชางเฉิน ชาติหน้าขออย่าได้พานพบ