ใจขังเจ้า
"เรียนจากกู ห้ามมีเมีย มึงว่ามึงทำได้ แล้วกูจักคอยดู" เพื่อโค่นอำนาจขุนนางฉ้อฉล พันแสงยอมแบกรับอวิชชาอาถรรพเวท ก้าวขึ้นเป็นขุนศึกแห่งอโยธยา มุ่งล้างผลาญกิจทุจริต ไม่เกรงกลัวสิ่งใด ต่อให้ศัตรูจะรู้ว่าความรักทำลายอวิชชาได้ คร่าชีวิตเขาได้ แต่ใจที่แข็งกร้าวเฉยชาเสมอมาย่อมไม่รู้สึกรู้สาอะไรอยู่แล้ว จนกระทั่งแม่หญิงชวาลา น้องสาวของคู่อริ โดนยัดเยียดมาเป็นเมียนาง ออกขุนหนุ่มจึงตระหนักว่าใจตนไม่ได้ว่าง่ายถึงเพียงนั้น ไม่ใช่หินผาที่ถูกปลอบประโลมเอาใจใส่แล้วไม่หวั่นไหว ไม่ใช่เหล็กไหลที่พบรอยยิ้มสัตย์ซื่อของเธอแล้วไม่สั่นคลอน ท่ามกลางพิษรักซึ่งแทรกซึมเข้าทรมานหัวใจอย่างอ่อนหวาน พันแสงต้องยืนหยัดเพื่ออโยธยาที่กำลังลุกไหม้เพราะกลโกงของขุนนางต่ำช้า หรือทางออกหนึ่งเดียวของผู้ถืออวิชชาต้องห้ามอย่างเขาคือขังรักนี้ไว้เพียงในใจ ไม่อาจให้ภรรยาตัวน้อยรู้ได้ว่ากำลังฆ่ากันให้ตาย เพราะรัก...ใจจะขาด
