คุณหญิงดอกแก้ว
สายตาที่มองมาที่ชายหนุ่มมีความปิติยินดีและเต็มไปด้วยความรัก ความคิดถึง แล้วหยาดน้ำใสๆ ก็เอ่อล้นออกมาอาบแก้มนวล ในที่สุดคนที่เฝ้ารอคอยมานานแสนนานก็ได้กลับมาหาเสียที “ในที่สุดคุณพี่ก็กลับมา น้องรอคุณพี่มานานมากแล้วเจ้าค่ะ”
สายตาที่มองมาที่ชายหนุ่มมีความปิติยินดีและเต็มไปด้วยความรัก ความคิดถึง แล้วหยาดน้ำใสๆ ก็เอ่อล้นออกมาอาบแก้มนวล ในที่สุดคนที่เฝ้ารอคอยมานานแสนนานก็ได้กลับมาหาเสียที “ในที่สุดคุณพี่ก็กลับมา น้องรอคุณพี่มานานมากแล้วเจ้าค่ะ”
ปรารถนาหารอยฝัน ทว่ากลับกลายเป็นความบังเอิญ ไปเก็บเอาหัวใจดวงหนึ่งบนเมืองสองแผ่นดิน
เขาควรเป็นคู่หมั้นคู่หมายของเธอตามที่ผู้ใหญ่แพลนไว้ตั้งแต่แรก แต่กลับถูกหญิงเพ็ญพี่สาวแย่งไปเป็นคนรัก พี่สาวต่างแม่ที่เป็นลูกสาวฆาตกรที่ฆ่าแม่ของเธอ ปริศนาการตายของแม่จึงถูกลบลืมพร้อมกับการหายตัวไปของฆาตกร ทั้งหมดที่ร้ายก็เพราะว่ารัก หญิงลักษณ์จึงยอมทำทุกอย่างเพื่อให้ได้ความรักจากพี่ชายพันธ์แม้กระทั่งการเอาตัวเข้าแลกเพื่อให้ได้เขามา แต่หญิงลักษณ์กลับพบว่าพี่ชายพันธ์เกลียดเธอสุดใจ สวัสดีค่ะเพื่อนๆ นักอ่านที่น่ารักทุกท่าน^^ นิยายเรื่อง "วงเวียนริษยา" เป็นเรื่องของคุณชายอนุพันธ์กับคุณหญิงลักษ์ณาราค่ะ ขวัญชนิดาเขียนเป็นภาคต่อมาจากนิยายเรื่อง "หอมกลิ่นราชาวดี" นะคะ
“เธออยากหย่าขนาดนั้นเลย” “ใช่ค่ะ ไม่หย่าวันนี้วันหน้าก็ต้องหย่าอยู่ดี”
เพราะพ่อไม่ยอมรับว่าเป็นลูกเพียงเพราะแม่ของเธอเป็นสาวใช้ในบ้าน กาสะลองจึงถูกเลี้ยงดูมาในสถานะคนใช้ ถูกโขกสับโดยเมียพ่อและพี่สาวต่างแม่ จนกระทั่งผู้ชายที่ชื่อปัณณธรปรากฏตัวขึ้น. "คุณกำลังขาดสติเหมือนคืนนั้น" "ไม่!!! " กาสะลองร้องห้ามจนสุดเสียงเมื่อมือหนากระชากเสื้อชั้นในของเธอออกพร้อมดูดเม้มปรายถันสีชมพูที่ชายหนุ่มรู้สึกว่ามันเอิบอิ่มเต็มไม้เต็มมือกว่าแต่ก่อน ในขณะที่มือหนาอีกข้างกำลังบีบเค้นทรวงอกอิ่ม แต่ทว่า.... "นี่มัน! " ปัณณธรชะงัก แล้วมองสิ่งที่เห็นตรงหน้าด้วยความตกใจเพราะมีน้ำนมไหลออกมาจากเต้าถันที่ตัวเองข่มเหงอยู่. "เธอมีลูก...?" คราวนี้ปัณณธรได้รู้แจ้งเห็นจริงกับตาแล้ว ในขณะที่กาสะลองเมื่อได้โอกาสก็รีบผลักคนใจร้ายออกและเก็บเสื้อที่หลุดลุ่ยของตัวเองมาบดบังท่อนบนที่เปลือยเปล่าไว้โดยฝีมือของเขา. "ก็ฉันบอกคุณไปแล้วนี่คะว่าฉันกำลังมีน้ำนม" กาสะลองพูดย้ำกับเขาอีกครั้งพลางเขยิบตัวหนีเพราะกลัวปัณณธรจะเปลี่ยนใจมาทำอะไรเธออีก . ในขณะที่ปัณณธรยังอึ้งอยู่เรื่องที่หญิงสาวมีลูกน้อยอยู่จริงตามที่หญิงสาวพยายามบอก แล้วจู่ๆ ชายหนุ่มก็ลุกขึ้นยืนหลังจากที่ตกใจอยู่นานโดยมีสายตาของกาสะลองจ้องมองอยู่ด้วยความระแวงจนกระทั่งปัณณธรใส่เสื้อที่ตัวเองถอดอยู่ออกแล้วโยนใส่ตัวหญิงสาว. "ใส่ซะ" พูดจบเขาก็เดินออกไปจากกระท่อมทันทีโดยไม่ลืมล็อคประตูขังเธอไว้ให้หญิงสาวอาศัยอยู่ในกระท่อมร้างนี้เพียงลำพัง กาสะลองก็ร้องไห้โฮออกมาทันทีเมื่อพ้นหลังคนใจร้ายไป สุดท้ายเธอก็หนีชีวิตที่บัดซบนี้ไม่ได้จริงๆ "ภูผาลูกแม่...." ป่านนี้ลูกของเธอจะเป็นอย่างไรบ้างก็ไม่รู้.
หนูตุ่น สาวอ้วนที่เนิร์ดสุดๆ ในรุ่นปีหนึ่งกำลังแอบชอบพี่รหัสตัวเอง แต่เขากลับกำลังตามจีบเพื่อนสนิทของเธอ แต่แล้วจู่ๆ เขาก็เปลี่ยนเป้าหมายมาจีบเธอแทน แต่ทุกอย่างที่เกิดขึ้นกลับเป็นเรื่องหลอกลวงเมื่อหนูตุ่นตื่นขึ้นมาแล้วพบว่าตัวเองกำลังนอนอยู่บนเตียงกับพี่รหัสเพียงสองคนโดยไม่มีเสื้อผ้าใส่ ความอับอายทำให้หนูตุ่นต้องย้ายมหาลัยไปเรียนต่อเมืองนอก วันเวลาผ่านไปหนูตุ่นกลับมาอีกครั้ง แต่ครั้งนี้เธอคือสาวสวย รวย เก่งที่ทุกคนต่างหมายปอง แล้วโชคชะตาก็ทำให้หนูตุ่นได้กลับมาเจอกับปกรณ์พี่รหัสของเธออีกครั้งในฐานะว่าที่พี่เขยของตัวเอง เธอจะทำอย่างไรดี เธอจะหนีคนเจ้าเล่ห์อย่างปกรณ์ไปได้อีกหรือไม่
‘ขอโอกาส...ให้พี่ได้รักนีนและลูกอีกสักครั้ง คราวนี้พี่จะตั้งใจรัก ขอโอกาสให้พี่...อีกแค่ครั้งเดียวก็พอ’
เพราะความเข้าใจผิดทำให้มุกรดาตัดสินใจพาลูกแฝดกลับมาเมืองไทยเพื่อล่มงานแต่งงานระหว่างปราณต์และไอยเรศ ทำให้ปราณต์ตกใจมากเพราะไม่เคยรู้ว่าก่อนจากไปมุกรดากำลังตั้งท้องลูกตัวเองอยู่ น้องเพชรและน้องพลอย เด็กแฝดชายหญิงที่เกิดจากความสัมพันธ์แบบ FWB ของพ่อและแม่ แต่แผนของมุกรดาต้องการแค่ให้ปราณต์จดทะเบียนสมรสกับตัวเองเท่านั้น เพื่อไม่ให้บริษัทของพ่อตัวเองตกไปอยู่ในมือคนเลวอย่างปราณต์ได้ แต่มุกรดากลับคาดไม่ถึงเลยว่าการกลับมาในครั้งนี้เธอต้องพบกับอะไรที่ซ่อนอยู่บ้างรวมถึงเบื้องหลังที่ทำให้เธอกับปราณต์ต้องเลิกรากันไปในตอนนั้น
เมื่อโดนบดบังจากอะไรสักอย่างแสงอาทิตย์มักจะทำให้เกิดเงาในเวลาๆหนึ่ง แต่ทำไมธัญญ์ตะวัน ถึงได้เป็นเงาทุกเวลาไป.. เพราะอุบัติเหตุครั้งนั้น ทำให้คนที่ธัญญ์ตะวันรักที่สุดจากไป ทิ้งไว้เพียงความขื่นขม...
ในค่ำคืนหนึ่ง...โชคชะตานำพาให้คนสองคนที่เกลียดชังกันยิ่งกว่าอะไรดีหลอมรวมเป็นหนึ่งเดียว พร้อมกับหัวใจดวงน้อยๆ ที่ถือกำเนิดขึ้นมาในท้องของเธอ!
ในวันที่เขาพูดคำ ๆ นั้นออกมา เธอก็ยังไม่แน่ใจอยุู่ดีว่ามันเป็นเรื่องจริงหรือเพียงแค่คำลวง
"ฟ้าดินรู้ดีว่าเทพสวรรค์และมารเยี่ยงข้ารักกันมิได้ แต่ทว่าใจข้านี้มีให้โอรสสวรรค์จนหมดสิ้น เป็นหรือตายข้าก็ขอเสี่ยงรักท่านสักครา"
"หากท่านรักข้า จงปล่อยข้าไปเสียเถอะเพคะข้าไม่อยากที่จะเจ็บปวดเช่นดังอดีตที่ผ่านมา" น้ำตาไหลรินร่วงหล่นน้ำเสียงที่เปล่งออกมาด้วยความเจ็บปวดปานจะขาดใจบอกบุรุษที่อยู่ตรงหน้าให้ได้รับรู้…
เธอ...ไม่คิดว่าจะได้เจอเขาอีก หนุ่มหล่อที่พรากความสาวของเธอไปเพราะความเมา ส่วนเขา...ไม่เคยลืมเธอได้เลย สาวสวยหน้าหวานที่ร้องครวญครางอยู่ใต้ร่างเขาทั้งคืน
“ความผูกพันเจ็ดปีหรือจะสู้ร่างกายใกล้ชิดเพียงเจ็ดวัน” เมื่อเธอกำลังถูกชายผู้เป็นดั่งเงาของคนรักครอบงำ ความรักที่มีมายาวนานจะสู้แรงปรารถนาได้หรือไม่ นี่คือจุดสิ้นสุดของการรอคอย
รักที่ไร้พรมแดน เธอคือสาวไทย ส่วนเขาคนนั้นคือเทพบุตร ความรักของเขาไม่ได้รับอนุญาตจากครอบครัว แต่เขาต้องการแค่เธอผู้นั้นเพียงรักนิรันดร์ เส้นทางความรักของเขาและเธอจะเป็นอย่างไร
“อย่าสำคัญตัวเอง เธอก็แค่ผู้หญิงคนนึงที่สนองความต้องการของฉัน!!!!”คุณกรคุณพูดจบก็เดินออกจากห้องทันที เขาไม่สนใจฉันเลยสักนิด
แล้วผมก็มายืนอยู่ที่นี่... โรงเรียนใหม่กับอากาศช่วงปลายฤดูร้อน ท่ามกลางผู้คนมากมาย เธอเปล่งประกายที่สุดในแสงอาทิตย์แผดกล้า
สโรชาเสนอตัวเยี่ยวยาจิตใจให้คินน์อดีตคนรักของลูกพี่ลูกน้อง และหวังว่าสักวันความรักและหวังดีที่เธอมีให้เขาจะทำให้ความรักถูกแบ่งมาให้บ้าง แต่กลับพบว่ามันไม่มีทางเป็นไปได้เลย ในเมื่อเขายังลืมคนเก่าไม่ได้ "เรื่องแบบนี้ มันจะไม่เกิดขึ้นอีก" "แต่ฉันไม่อยากให้มันจบ" "พี่ยังรักทับทิม" "แล้วไงคะ" สโรชายักไหล่ คล้ายกับไม่หวั่นไหว "ความสัมพันธ์ของเราไม่ได้เอาความรักเป็นที่ตั้ง ถึงไม่มีความรู้สึกแบบนั้นเราก็ไปต่อกันได้" "ความสัมพันธ์แค่ทางกายเหรอ" คินน์เลิกคิ้วมองผู้หญิงที่กำลังทำท่าก๋ากั๋นตรงหน้าอย่างไม่ค่อยอยากจะเชื่อ เพราะที่ผ่านมาเขาคิดว่าหญิงสาวเป็นผู้หญิงที่เรียบร้อยมาตลอด "น่าสนใจใช่ไหมล่ะคะ" "พี่ไม่คิดว่าเราจะกล้ายืนข้อเสนอนี้" "ในเมื่อฉันกล้ายืนข้อเสนอนี้ให้ แล้วพี่ล่ะกล้ารับข้อเสนอของฉันหรือเปล่า"