เผลอหลับแว๊บเดียว ตื่นขึ้นมากลับพบว่าตัวเองทะลุมิติเข้ามาอยู่ในร่างตัวประกอบ และเรื่องกลับพลักผันเมื่อเธอต้องการช่วยนางเอกและรักษาตระกูลไว้

“แม่คิณณ์โสดนะ” ผินหน้าไปสบตากันครู่หนึ่ง คณินก็หันกลับไปมองถนนพลางพยักหน้ารับรู้แต่ไม่ได้ต่อความยาวสาวความยืด “บอกไว้เฉย ๆ เผื่ออยากจีบ”

ใครๆก็บอกว่าคุณสส. น่ะใจร้าย

ในเมื่อได้รับหน้าที่สอนเวทมนตร์ให้แก่องค์หญิงตัวน้อยที่ไร้ซึ่งเวทมนตร์แต่ดันทำไม่ได้เพราะฉันก็ไร้เวทมนตร์เหมือนกัน"สอนเวทมนตร์ให้ไม่ได้ งั้นก็สอนการต่อสู่ที่ฉันถนัด(เหนือสามัญสำนึก)ให้องค์หญิงสิ"

กฎเหล็กของคำว่า ‘เพื่อน’ คือห้ามหวั่นไหว ห้ามแอบรัก แต่ถ้าหากว่าคุณทำไม่ได้ คุณจะตกอยู่ในสถานะที่แย่ที่สุดอย่าง ‘friend zone’

เธอคือหญิงสาวที่มาจากอนาคต ย้อนเวลามาอยู่ในร่างของคุณหนูตัวร้ายที่ตรอมใจเพราะผิดหวังเรื่องรัก อนิจจา ทำไมถึงได้เทิดทูนในความรักขนาดนั้นนะ แต่วางใจเถิด ฉันจะใช้ชีวิตของเธอให้ดี และทำตามความฝันที่ฉันอยา

เมื่อเธอต้องกลับไปในยุคที่เส้นผมสำคัญเท่าชีวิต เด็กสาวที่ใช้ชีวิตและวิทยาการจากยุคปัจจุบันจะสามารถปฏิวัติความคิดและสร้างประเทศได้มากขนาดในท่ามกลางคนที่ต่อต้านเด็กสาวผมสั้นอย่างเธอ

ครอบครัวเปรมปรีดิ์ ชีวีสุขขี ภาระไม่มี โอโห้เธอ โชคดีหวานเจี๊ยบ! ทว่า… ยังไม่ทันได้กำเนิดเฉิดฉาย สวรรค์กลับกลั่นแกล้งเมื่อพบว่าตนเองเป็นเพียงแค่ทารกตัวน้อย! ที่ชีวิตนี้ทำได้แค่ขายความแบ๊ว!!!

การ crossover วรรณคดีไทยที่ทะเยอทะยานที่สุด (เขาว่ายังงั้น!)

เมื่อครูบ้านนอก ได้ตื่นขึ้นมาในร่างเด็กชายที่แสนจะยากไร้ แถมพ่วงน้องสาวน้องชายมาให้เลี้ยงอีกตั้งสองคน ชาติที่แล้วก็จน ได้เกิดใหม่ทั้งทีก็ยังจนอีก สวรรค์ช่างไม่ยุติธรรม แต่ไม่เป็นไรข้าจะรวยให้ดู

เกิดเหตุไม่คาดฝันกับอิงอวิ๋นCEOสาวชีวิตรุ่งโรจน์เมื่อเชือกเกิดขาดขณะที่กำลังเล่นบันจี้จัมพ์ เธอก่นด่าโชคชะตาอย่างบ้าคลั่ง แต่พริบตาเมื่อลืมตาตื่นขึ้นมาก็พบ เจ้าลูกหมาสองตัวที่ร้องไห้โยเยกอดร่างเธออยู่

  “ท้องแล้วหรือเปล่า ไม่ถึงยี่สิบสี่ชั่วโมงแพ้ท้องได้มั้ย” “ไม่ได้!!” ยี่สิบสี่ชั่วโมงถ้าท้องจริงลูกเขายังแบ่งตัวไม่ถึงสิบเซลล์เลยมั้ง เอาอะไรมาเเพ้ท้อง!!!

ซิ่วอิงหญิงสาวอายุ18ปี เป็นลูกคุณหนูตระกูลดังถูกเลี้ยงดูมาอย่างดี เธอกับไม่มีความสำคัญของคนในครอบครัวเเต่เเล้ววันหนึ่งโชคชะตากำหนดให้เธอมาพบกับท่านอ๋องผู้หล่อเหลาที่อยู่คนละยุคสมัย

มาอยู่ในร่างมารดาที่เดิมต้องตายไปแล้วของนางร้ายตัวฉกาจในนิยายเรื่องหนึ่ง สตรีที่งามล่มเมืองหากแต่มีสามีผู้ชั่วร้าย แล้วหญิงสาวที่ไม่เคยมีลูกเช่นนางต้องเลี้ยงดูเด็กคนนี้อย่างไร? ให้ตายเถอะ!

เรื่องราวของเด็กสาวคนหนึ่งที่ดูจะเป็นนักวิจัยสิ่งของอันตรายสะดุดขาตัวเองตายในห้องแลปแล้วโดนวาร์ปมาในโลกของเกนชินอิมแพ็ค หลังจากมโนเซ็ตติ้งให้ตัวเองนิดหน่อยก็เริ่มวางแผนออกเดินทางในโลกเทย์วัต

เธอได้รับชีวิตกลับมาอีกครั้งก่อนชีวิตจะพลิกผันครั้งใหญ่ โชคชะตาที่เธอไม่เคยได้เลือก ครั้งนี้เธอจะเลือกด้วยตัวเอง เผื่อชีวิตบัดซบ มันจะสุขสงบขึ้นมาบ้าง

ตื่นมาก็เห็นใบหย่าที่รอการเซ็นชื่ออยู่ในมือ ร่างเดิมฆ่าตัวตายเพียงเพราะไม่ต้องการหย่ากับสามีไม่มีสมองคนนั้น ทำไมต้องตายด้วยในเมื่ออยากหย่านักเซี่ยหลูก็จะหย่าให้ จะได้ไปเสวยสุขกับชู้รักได้สมใจ

เพื่อแก้ไขชะตา ‘สตรีที่ร้ายกาจ’ ภารกิจช่วยเหลือมารดาจึงบังเกิดขึ้น “ข้าจะหลีกหนีบุรุษไร้หัวใจ กับตระกูลเฮงซวยให้จงได้”

ไป๋หลันอดีตนักกีฬายิงธนู ตกที่กั้นตาย แต่ได้ย้อนเวลากลับไปยังยุคเก่า เธอที่ชอบอยู่แต่ในห้องก็สมหวังสักที ไม่ต้องออกไปหางานทำ ไม่ต้องหาข้าวกิน ไม่ต้องดิ้นรนกับสังคม ได้นั่งเย็บชุดโบราณที่ชอบทั้งวัน

ผู้หญิงมีเกียร์ = เมียวิศวะ “….ถ้าพริ้งไม่ดื้อเฮียจะไม่ดุ….เฮียว่ามั้ย ตอนนี้เราเหมือนคนเป็นแฟนกันเลยอ่ะ….”