‘ชิชา’ ถูกตามฆ่าจากบุคคลปริศนาที่ยังจับตัวคนร้ายไม่ได้ ‘ไทเลอร์’ คู่นอนชั่วคราวของคุณหนูชิชากลับกลายเป็นบอดี้การ์ด (จำเป็น) ความใกล้ชิดแปลเปลี่ยนเป็นความรัก ยิ่งออกห่างยิ่งถูกฉุดดึงกับสัมผัสร้อน

คำสั่งแต่งงานจากผู้สูงศักดิ์ ที่จะเปลี่ยนชีวิตเธอและเขาไปตลอดกาล

“พี่น่ะเป็นบุรุษถือพรหมจรรย์ ไม่ยุ่งเกี่ยวกับสตรีใด หวังเก็บเอาไว้ให้สตรีที่พึงใจ” เขากล่าวพลางมองนางด้วยสายตาหวานซึ้ง เอิ่ม...พี่ชาย ท่านพูดถึงเช่นนี้ กำลังล่อลวงข้าอยู่ใช่หรือไม่

วินาทีตกหลุมรักขึ้นไม่ไหว เกิดขึ้นตอนเขาคีบลูกปืนออกจากต้นขา มันซี้ด มันปรี๊ด มันบึ้ม! อยู่ในอก คนนี้แหละที่ฝากชีวิตได้! หมอคะ ถ้าสร้างโรงพยาบาลจีบหมอ หมอจะชอบกลับไหมคะ

เขาดูเอื้อมถึงยาก ฟรีแลนซ์แบบเธอจะอยู่ในสายตาคนระดับนั้นได้อย่างไร “คุณโอบมีแฟนหรือเปล่าคะ” เปิดคำถามวัดใจกันไปเลย “ผมดูใจง่ายหรือเปล่า”

สัมพันธ์ลับ อย่านับเป็นเรื่องเศร้า เพราะเขาและเธอจะทำให้มันกลายเป็นเรื่องตื่นเต้น

ทวีป เลวีย์ นักธุรกิจหนุ่มเย็นชา ภูเขาน้ำแข็งเดินได้ เริ่มละลาย เมื่อได้เจอกับเธอ 'พอใจ ต้องอดทน' ยายตัวเล็กชื่อแปลก สู้ชีวิตจนน่าเอ็นดู ต่อให้เขาร้ายกับคนทั้งโลก แต่จะดีกับเธอคนเดียว แล้วใครจะทำไม?

“ลองคบผู้ชายที่ไม่ตรงสเป็กแบบพี่ดูสักครั้งไหม บางทีมันอาจจะเวิร์กกว่าก็ได้”

สู่ขออีกคน ดันได้หมั้นกับอีกคน มิหนำซ้ำคู่หมั้นคนที่ว่า ยังเป็นยายคุณหนูตัวร้ายจอมเอาแต่ใจ สร้างเรื่องให้ท่านผู้บัญชาการแห่งกองทัพยูเรเซียต้องปวดศีรษะไม่เว้นวัน!

ม่านหยาเข้ามาอยู่ในร่างของผู้หญิงคนหนึ่งที่กำลังใกล้คลอดและได้รับความทรงจำของเจ้าของร่างมาบางส่วนเท่านั้น เงินก็ไม่มี งานก็ไม่มีทำ แล้วอย่างนี้เธอที่พึ่งทะลุมิติมาอยู่ในที่ที่ไม่คุ้นเคยจะทำอย่างไรดี

เธอ…คือแม่ค้าขนมหวานแห่งตลาดบ้านจีนลูกของสตรีที่ผู้คนในกรุงศรีอยุธยาต่างตราหน้าว่าเป็นหญิงแพศยาในโรงรับชำเราแก่บุรุษ และเขา…คือบุตรชายหัวแก้วหัวแหวนแห่งเจ้ากรมท่าซ้าย แล้วบทสรุปแห่งรัก..จะจบลงเช่นไร

เขากลับมาเพื่อทวงของรักของหวงคืน จากอดีตนักโทษสู่เจ้าพ่อมาเฟียผู้ยิ่งใหญ่ “คนของกูห้ามแตะต้อง” *ไม่นอกกาย นอกใจ*

เขา...มหาเศรษฐีหนุ่ม ผู้ต้องการภรรยาด่วนที่สุด เธอ...ยาจกสาวที่กำลังต้องการ เงินด่วนที่สุด! ผู้ชายหล่อจัดแบบเขา ต้องทำสัญญาจ่ายเงินจ้างภรรยา ก็เพราะเขานิสัยเสียมากน่ะสิ!

เขาให้เธอออกไปจากคอนโดที่เคยหลับนอนด้วยกัน...เพื่อให้ผู้หญิงที่เขาเลือกมาเป็นคู่ชีวิตเข้ามาอยู่แทน

เจอหน้ากันในรอบสี่ปี ไม่มีคำทักทายที่ดีกว่า "เราเลิกกันแล้ว" จริงดิ?

ทะลุมิติเข้ามาในนิยายทั้งทีดันได้มาอยู่ในร่างของนางร้าย ม่านถิงไม่ยอมเล่นตามบท ขอปล่อยให้พระเอกนางเอกรักกันแล้วนางไปใช้ชีวิตเองรวยๆสวยๆดีกว่า..แต่ไยพระเอกผู้นั้นไม่ยอมปล่อยนางไปเสียที!

“เออ ให้ท้องซะตอนนี้เลยก็ดีเหมือนกัน ฉันจะได้เลิกปวดประสาทเหมือนจะเป็นบ้าสักที”

การเป็นคน ‘ไร้สถานะ’ ไม่แย่เท่ากับการตกอยู่ใน ‘สถานะตัวสำรอง’ แม้เขาจะ ‘หวง’ แต่ไม่มีวันได้เป็น ‘ตัวจริง’

‘เธอ’ เป็นแค่เด็กในการอุปการะที่ถูกส่งตัวให้เจ้าพ่อมาเฟียดูแลต่อ โดยที่ ‘เขา’ ผู้นั้นก็ไม่ได้เต็มใจรับมาสักนิดเดียว

ถูกอกถูกใจเพราะต่างคนก็ต่างแซ่บ แต่ใครจะคิดว่าเมื่อเราแยกจากกันด้วยดี จะมีพยานความแซ่บเพิ่มมาอีกหนึ่งชีวิต เอสเตอร์ไม่เคยรู้เลยว่าตัวเองเป็นพ่อ กระทั่งกลับมาเมืองไทยอีกรั้ง แล้วเขาขอทวงสิทธิ์พึงมี