- 89
- 33.92K
- 31
ระยะเวลาไม่สามารถการันตี 'ความซื่อสัตย์' เงื่อนไขของการแต่งงานก็ไม่อาจห้ามหัวใจไม่ให้ 'หลงรัก' "แต่งแค่สามเดือนก็ได้แล้วเราก็หย่ากัน"
ระยะเวลาไม่สามารถการันตี 'ความซื่อสัตย์' เงื่อนไขของการแต่งงานก็ไม่อาจห้ามหัวใจไม่ให้ 'หลงรัก' "แต่งแค่สามเดือนก็ได้แล้วเราก็หย่ากัน"
หึ!! คอยดูเถอะว่าข้าจะทำให้ท่านเป็นสวามีข้าได้อย่างไร คนผู้นี้ต้องแก้แค้นด้วยวิธีเช่นนี้จึงจะเข็ดหลาบ
“พี่ไม่ได้ใจร้าย พี่แค่เบื่อชีวิตตอนนี้“
ทั้งที่ผมควรตายไปแล้ว...ผมกลับตื่นขึ้นมาอีกครั้งโดยปราศจากบาดแผล แถมสามีของตนในตอนนี้ยังกลายเป็นราชาซอมบี้ไปแล้ว และยังดูคลั่งรักเขาอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อนด้วย
หลังจากจบศึก โคบาบิเอลแล้ววัน2ก่อนการประชุม3ขั่วอำนาจ รีอัสนั้นได้ถามความรู้สึกของ อิซเซย์ที่มีต่อเธอ และ นำมาสู่การที่ให้อิซเซย์ได้พลังใหม่ และปราถนาถึงความแข็งแกร่ง
จอมยุทธสาว "หลินหลาน" ออกเดินทางจากบ้านเกิดหลังจากได้ยินข่าวลือเกี่ยวกับสมบัติลับที่ซ่อนอยู่ในป่าลึก
"เกิดใหม่ในโลกที่ต่างไป แต่สัญชาตญาณยังคงอยู่ สัญญาและชะตากรรม... จะนำพาอิซานะสู่การเดินทางที่ไม่มีวันหวนคืน"
รหัส007ที่ทำภารกิจปราบซอมบี้ในจักรวาลที่ล้ำสมัยอาศัยยานที่ใช้ส่วนตัวของใครของมันที่มีอาหารและยารักษาโรคอาวุธที่มีประสิทธิ์ภาพสสูงเธอจำได้ว่าได้ต่อสู้กับซอมบี้มากมายและหนีเข้ายานของตัวเอง
ความรู้ที่มีข้าจะนำมาใช้ จะทำให้ท่านพ่อท่านแม่มีความสุข จะทำให้ครอบครัวของข้ามั่งคั่งด้วยสองมือนี้จะสร้างทุกอย่าง หลินโม่ได้มาเกิดใหม่ในอีกโลกที่ยังล้าหลังเขาจะพาครอบครัวไปสู่จุดสูงสุดได้หรือไม่
ใครจะไปรู้ว่าไอแพดที่อนุญาตให้หยิบติดตัวไปได้หนึ่งชิ้น ตั้งใจจะเอาไปใช้ผ่อนคลายในแดนนรกนั้น จะกลายมาเป็นเครื่องมือสุดโกงให้กับผู้ย้อนเวลามาอดีตอย่างไข่มุก #ไข่มุกงวดนี้ออกอะไร
รัฐมนตรีที่ไม่นึกไม่ฝันว่าตนจะถูกอัญเชิญไปต่างโลก ด้วยพลังของระบบปัญญาประดิษฐ์ที่มากับเขา รัฐมนตรีก็ได้สาบานจะขออุทิตตนในการพัฒนาประเทศนี้สู่มหาอำนาจ.
เวินซีเป็นนักฆ่าที่ทะลุมิติมาพร้อมความทรงจำจากร่างเดิมที่เจ็บซ้ำ นางจึงตั้งใจไม่ไว้หน้าผู้ใด นอกจากเลือดจะต้องชะล้างด้วยเลือดแล้ว นางยังจะใช้เงินฟาด ฟาด ฟาดพวกมันให้หน้าหงาย ซ้ำในตายไปเลย!
ใครๆก็บอกว่าคุณสส. น่ะใจร้าย
เธอได้รับชีวิตกลับมาอีกครั้งก่อนชีวิตจะพลิกผันครั้งใหญ่ โชคชะตาที่เธอไม่เคยได้เลือก ครั้งนี้เธอจะเลือกด้วยตัวเอง เผื่อชีวิตบัดซบ มันจะสุขสงบขึ้นมาบ้าง
เมื่อ "ตึกมรดก" ไม่ใช่ "เซฟโซน" เป็นที่พักอาศัย เมื่อ "คน" ต้องอยู่กับ "สังคมผี" มาทำ "อัปรีย์" ใส่ที่กู อย่าหวังจะได้อยู่อย่างสบายในที่แห่งนี้
ชาติก่อนฝืนชะตาไปรักบุคคลที่ไม่อาจเอื้อมอย่างไม่เจียมตน ความรักที่วิ่งตามไม่เคยถึงเส้นชัย ชาตินี้เพียงต้องการใช้ชีวิตเรียบง่ายอย่างสงบสุข แต่เขาที่ไม่เคยไยดีกลับพยายามวนเวียนข้างกายไม่เลิกรา
เธอบอกผมให้จำทุกสิ่ง แต่ให้ลืมเธอชั่วนิรันดร์
การรอคอยความรักว่าเจ็บแล้ว แต่พอได้รักแล้วต้องเลิกรัก มันคือความเจ็บทวีคูณ