เคยไหม? มีคำถามที่อยากจะถามใครสักคนว่า ต้องการอะไร? อยากรู้ว่าเขาคิดยังไง? อยากรู้ว่าเป็นเหมือนกันไหม? ทำได้เพียงเก็บคำถามไว้ในใจ เพราะเรารู้สึกไปแล้ว และอาจรู้สึกอยู่ฝ่ายเดียว

ได้แต่เกลียดตัวเอง ที่ลืมนึกไป... ว่า.. "โลกนี้มีคำว่าสาย" ไว้สะกิดใจ ให้ฉันรีบทำ.. เชื่อมั้ย? เวลามันไม่เคยพอ..

เป็นตอน ต่อจาก New varieties of rice....‏ ซึ่งในตอนนั้นเขียนไว้ว่าเป็นเรื่องสั้น เป็นข้อผิดพลาดเล็กน้อยของเราเอง แต่มันก็ไม่ใช่เรื่องยาว เพราะมันมีแค่ 2 ตอน ตอนนี้เป็นตอนจบ ปิดฉากเรื่องราวทุกอย่างแล้วนะ...

เรื่องนี้ แต่งต่อจาก เรื่อง ข้าวเจ้ากับแกงส้มนะ...

แต่งไว้นานแล้ว อยากลองให้ทุกคนอ่านดู..