เมื่อพ่อม่ายวัยหนุ่มผู้เข็ดขยาดความรัก ต้องเลี้ยงลูกสาววัยใสคนเดียว ทุกอย่างคงไปได้ดี ถ้าไม่มีพี่เลี้ยงเด็กจำเป็นเข้ามาป่วนใจ

ลินินเสียศูนย์เพราะโดนแฟนที่คบมาแปดปีเท ยังโชคดีที่มีเพื่อนเคียงข้าง แต่เมื่อเพื่อนข้ามเส้นความเป็นเพื่อนที่เธอขีดไว้ เธอจะทำอย่างไร ' ถ้าเป็นเพื่อนกันไม่ได้ก็ไม่ต้องเป็นอะไรกัน'

เมื่อเธอฟื้นจากความตาย พบว่าตัวเองไม่เหลือความทรงจำในอดีต และมีใครบางคนคอยเฝ้ามองตลอดเวลา เธอจะทำอย่างไรเมื่อพบว่าคนนั้นคือตัวเธอเอง

'เพื่อชดเชยให้สองคนนั้น อย่าว่าแต่ต้องสูญเสียชื่อเสียงเลย มากกว่านั้นผมก็ยอม'

'หน้าที่ของเธอคือทำตัวเป็นคนรักของฉันเท่านั้น' จากคำสั่งของเขาวันนั้น ใครจะไปคิดว่ามันจะทำให้ชีวิตเธอเลวร้ายกว่าที่ผ่านมาเสียอีก

ผู้ชายบ้านๆ ทรงโจรแบบนั้นเหรอ ไม่มีทางที่เธอจะสนใจหรอกไม่ใช่สเปค แล้วนั่นอะไร มีลูกติดอีก เจ้าหนูจำไมที่คอยเตือนเธอว่า 'แม่ขิมอดทนนะ อีกหน่อยพ่อก็โตแล้ว'

ความแค้นในอดีตที่ไม่อาจทดแทนด้วยความรัก จึงต้องจ่ายด้วยความเจ็บปวด

"เธอเคยถามฉันว่าสำหรับฉันแล้วเธอเป็นอะไร วันนั้นฉันไม่ได้ตอบ"..แต่วันนี้ เมขลาไม่อยากรู้แล้ว เขากลับบอกว่า "เธอไม่อยากรู้ แต่ฉันอยากบอก"