ตื่นขึ้นมาในร่างนางเอกแสนดี แต่ในมุ่งมองของเธอคือโง่ค่ะ มีปากไว้ยิ้มให้สวยอย่างเดียว ทำหน้าเศร้าเป็นกิจวัตร กัมหน้ายอมรับผิดตลอด คนอย่างเธอเป็นไม่ใด้หรอก ขอลาออกจากบทนางเอกเลยแล้วกัน เธอไม่ไปแย่งพระเอกกับนางร้ายให้ชีวิตเธอวายป่วงหรอก เชิญรักกันใด้ตามสบาย
เมื่อรักต้องมีเพียง หนึ่ง แล้วเธอจะต้องเลือกใครพ่อของลูก หรือ เขาที่ผ่านเข้ามาทำให้ห้วใจของเธอเต้นแรงอีกครั้ง เส้นทางที่เธอเลือกจะโรยด้วยดอกกุหลาบอันหอมหวน หรือ แขวกหนามยามก้าวเดิน
เกิดเป็นคนรวยคนสวยใครจะไม่ชอบ แต่ที่ไม่เข้าท่าทำไมต้องมีผัว...ด้วยค่ะ
ตื่นขึ้นมากับความรู้สึกที่ว่างเปล่าที่นี้ที่ไหนแล้วฉันเป็นไครชื่อล่ะ..ทำไมฉันถึงจำอะไรไม่ใด้สักอย่าง
