รอนเพิ่งรู้ว่าตัวของเขาเป็นแค่ตัวละครในนิยายเรื่องนึงที่ชื่อว่า Harry Potter จากหนังสือ7เล่มที่แม่มดแก่ในตรอกน็อคเทิร์นมอบให้(?) แน่นอนว่าที่เขาคิดว่าเป็นตัวเองเพราะเรื่องในนิยายแม่งตรงกับชีวิตเขามาก

เพราะไม่กี่วันก่อน หนังKimetsu no yaibaภาคปราสาทไร้ขอบเขตมาพอดี เราเลยแต่งคอสเพลย์เป็นไมเคิล แจ็คสันเพื่อไปดูหนังและเอาฮาเท่านั้นแต่ไม่รู้เดินไปเข้าห้องนํ้าอีท่าไหนแม่งมาโผล่มากลางป่าเฉยเลย

คือนอนขึ้นอืดอยู่ที่แพร่อยู่ดีๆ ไหงตื่นมากูมาอยู่ในร่างของโทมูระได้ล่ะ? แถมมันดูแปลกๆด้วว

มิโดริ​ยะสิ้นหวังกับทุกอย่าง​ เขาจึงเลือกที่จะละทิ้งทุกอย่างไว้ข้างหลังแล้วจากโลกนี้ไปอย่างเงียบๆ​ แต่แล้วแม่ชีคนนั้นก็เข้ามาพบเขา "เฮ้​ ไอ้หนูสภาพนั้นยังอยู่ป่ะนั้น​ สมองไหลออกมาเลย"

"พวกนายคิดจริงๆหรอว่าฉันเป็นคนดี" เธอถามกับพวกเขาขณะที่นอนจมกอง​เลือด "ทำไมถึงคิดเช่นนั้นล่ะ" นั่นคือคำถามของเธอก่อนที่เธอจะตายลง

คุณมีชีวิตที่เรียบง่ายในเมืองนิวยอร์กในฐานะพนักงานร้านคาเฟ่​ คุณอยู่คนเดียวในคอดโดของคุณ​ แต่วันหนึ่งคุณก็พบกับกลุ่มลูกค้าแปลกๆที่ทำตัวน่าขนลุก​ คุณต้องหนีจากพวกเขาหากไม่คุณต้องถูกควบคุมโดยสมบูรณ์

ไอจังชอบดื่มเหล้ามากแม้ว่าเธอจะอายุไม่ถึง18ด้วยซํ้า​แถมยังชอบโผล่ไปยังที่แปลกๆอีก ทำให้ทุกๆคนเป็นห่วงอยู่ตลอดเลย​ 'พวกเขาตามตัวเธอยากนะ​ ไอจัง'​

"แค่มาเต้นรำกัน​ มาเต้นรำกันเถอะนะ​ ซาโตรุ!"มือที่เย็นเฉียบยื่นออกมาหาเขา​ รอยยิ้มที่เต็มไปด้วยคำหลอกลวงของเธอ​ทำให้สมองของเขาชาไปหมด

ก็แค่ตายแล้วเกิดใหม่เหมือนคนอื่นๆ​ แต่ที่ต่างคือคุณพี่จะมาอยู่เป็นเพื่อนน้องทำไม งานการไม่มีทำรึไง? ท่านยม