- 5
- 47
- 0
- 0 (0)
จากเพื่อนของเพื่อนบ้าน สู่การทำทุกวิถีทางเพื่อมาเจอหน้า ด้วยถือคติที่ว่า ขยันพาตัวเองไปอยู่ในที่ที่เธอมองเห็น เดี๋ยวเธอคนดีก็สนใจเอง เช่น... "ต่อจากนี้คนที่จะมาอยู่ข้างบ้านคุณ ก็คือผม รับรองว่าเรา..."
จากเพื่อนของเพื่อนบ้าน สู่การทำทุกวิถีทางเพื่อมาเจอหน้า ด้วยถือคติที่ว่า ขยันพาตัวเองไปอยู่ในที่ที่เธอมองเห็น เดี๋ยวเธอคนดีก็สนใจเอง เช่น... "ต่อจากนี้คนที่จะมาอยู่ข้างบ้านคุณ ก็คือผม รับรองว่าเรา..."
ในเมื่อเคยยอมถอยให้เธอไปเจอรักดีๆ แล้วมันไม่มีใครหน้าไหนให้เธอได้ งั้นก็มาเoา..กับเขา! เขาจะเสนอตัวให้เธอเองกับปากและมือ เพราะจอมใจสมควรได้เจออะไรที่ดีและคู่ควร นั่นก็คือ ภวินท์ ภูวดินทร์ คนนี้!
เส้นขนานที่บังเอิญมาบรรจบกันในช่วงเวลาสั้นๆ พลันทำให้เธอที่เพิ่งกลับจากคลับ กับเขา...ที่ออกมารอใส่บาตร ได้มีโอกาสสบตากันตรงรั้วหน้าบ้านทุกเช้า "คุณเชื่อในรักแรกพบหรือเปล่า? หรือต้องให้เดินผ่านอีกรอบ"
ชีวิตช่างเล่นตลก อชิระเพิ่งหัวเราะเพื่อนรุ่นพี่ที่มีลูกฉับพลันไปหยกๆ ไหงมันวกกลับมาเข้าตัวแบบนี้ เมื่ออยู่ดีๆ แฟนเก่าก็กลับมาพร้อมเด็กคนหนึ่งแล้วบอกว่าเขาเป็น..พ่อ "ฉันไม่ชอบเด็ก และเด็กนี่ก็ไม่ใช่.."
ชีวิตของธามนิธิพลิกผันจากหนุ่มโสดไม่มีพันธะ กลายเป็นคนสถานะไม่สดฉับพลันทันที เมื่ออยู่ดีๆ ก็มีแฝดโผล่มาให้เห็นแบบงงๆ คาตา และDNA 99.99% ตรงหน้า ก็ยืนยันได้ดีเลยว่า คนมันจะเกิด ถุงยาvก็คุมกำเนิดไม่ได้
เธอคือภรรยาที่ถูกต้อง แต่เขาไม่ถูกใจ และถ้าการพยายามเอาชนะคนในใจเขามันยาก ก็จะยอมคืนอิสระให้และไม่อยู่ให้เขาลำบากใจอีก เพราะเธอเหนื่อยจะพยายามทุกอย่างแล้ว "ไหนบอกจะไม่ปล่อยฉันไง" "นั่นมันเมื่อก่อนค่ะ"
คนหนึ่งยอมโดนมองว่าเห็นแก่ตัวเพื่อฉุดรั้ง ทว่าอีกคนกลับมองเห็นเพียงชีวิตที่มันพังไม่ท่า เขาจดจำช่วงเวลาสั้นๆ ทว่ามีความสำคัญได้ขึ้นใจ แต่ความทรงจำของเธอดันไม่เหลือช่วงเวลาเหล่านั้นเลย...สักนิดก็ไม่มี
ความสัมพันธ์ที่คิดถึงกันในวันที่ต้องการความช่วยเหลือและแรงใจ แล้ววันไหนจะคิดถึงกันด้วยความรู้สึกจริง ? “พี่ต้องเป็นไม้คอยกันหมาให้ข้าวอีกนานแค่ไหน ข้าวถึงจะเห็นใจพี่ ว่ามัน.. ไม่อยากเป็นแค่ไม้แล้ว”
จังหวะชีวิตบางทีก็เล่นตลกกับเรานะ ที่มักจะส่งคนที่ใช่มาให้ในเวลาที่ใช่ไม่ได้ พบกันคือวาสนา จากกันคือโชคชะตา กลับมาเพราะเขาจะลิขิตเอง ! “คุณกลับมาทำไม?” “ผมกลับมาทำให้เรื่องของเรามันเริ่มต้นได้สักที”
ศิลปินหนุ่มที่เกิดเบื่อหน่ายการวาดภาพแบบเดิมๆ นึกอยากจะวาดภาพนู้ดขึ้นมากะทันหัน จึงเปิดรับสมัครนางแบบปุบปับฉับพลัน และจะเกิดอะไรขึ้น เมื่อคนจ้างงานเกิดสนใจนางแบบจำเป็นของตัวเองขึ้นมา
รักแรกพบสบตามันมีจริงๆ เหรอ? เธอไม่เคยเชื่อมาก่อนเลยจนกระทั่งได้เจอเขา เขาเป็นคนแรกที่ทำให้หัวใจของเธอสั่นไหว และเป็นคนแรกที่ทำให้เธออยากมีผัว เอ้ย! “หนูอยากเป็นแฟนเดล”
เขาว่ากันว่าการเจอกันครั้งแรกเรียกว่าโชคชะตา และเจอกันอีกครั้งคือพรหมลิขิต แต่เรื่องราวของเธอกับเขาคนนั้นที่เจอกันครั้งแรกคือความผิดพลาด และเจอกันอีกครั้งคือความคาดไม่ถึงต่างหาก
มันหมดยุคที่ต้องรอให้ผู้ชายมาจีบก่อนแล้ว ยุคนี้ใครจีบใครก่อนไม่สำคัญหรอก ซึ่งกฎข้อเดียวง่ายๆ ก็คือ ถ้าเรารู้สึกถูกชะตาใครสักคน ไม่ต้องรอโชคชะตาหรือรอให้ใครมาลิขิต เพราะเราจะกำหนดชะตาชีวิตคู่ของเราเอง!
ความสัมพันธ์ที่หิวเมื่อไรก็โทรหา รู้สึกอยากเมื่อไรก็..คิดถึงกัน “ที่บอกว่ารู้สึกตั้งแต่คืนนั้น คืนนั้น คืนไหนคะ ? พี่ขุนก็หาเรื่องกินวิวเกือบจะทุกคืนเลย”
จากความเข้าใจผิดคิดว่าเป็นผู้หญิงของลูกน้อง สู่คนในปกครองที่ไม่ปล่อยให้คลาดสายตา เธอจะออกไปตามคำไล่เขาไม่ว่า แต่ถ้าจะอยู่ที่นี่ต่อก็ต้องรับข้อเสนอจากเขาเป็นทางเลือกเดียวเท่านั้น "มาเป็นผู้หญิงของฉัน"
กฎในบ้านหลังนี้มีอยู่ว่า อย่าออกจากห้องหลังเที่ยงคืน เพราะมันจะไม่มีที่ยืนสำหรับคนทำผิดกฎ… คนหนึ่งทำผิดกฎข้อห้าม ทว่า.. อีกคนกลับแหกกฎของตัวเองแบบที่ไม่เคยเป็นมาก่อน
การแต่งงานที่เกิดขึ้นจากคำสัญญาและตกลงกันเองของผู้ใหญ่ทั้งสองตระกูลที่จะให้ลูก ๆ ของพวกเขาแต่งงานกัน ให้ใครแต่งก็ได้ไม่ระบุ แต่มันจะไปมีทางเลือกได้ยังไง ก็แต่ละตระกูลเหลือตัวเลือกแค่ฝั่งละคนเท่านั้น
