ตอนที่หมั้นกันก็ไม่เห็นว่าเขาจะแปลกอย่างนี้เลย

ฉันชอบไอ้แว่นอยู่คนหนึ่ง ตอนแรกก็เข้าใจว่าเขาเป็นแค่ 'เด็กเนิร์ด' ธรรมดา ทว่า...ยิ่งฉันรู้จักเขามากเท่าไร ยิ่งเหมือนไม่รู้จักมากเท่านั้น แถมพักนี้ฉันยังโดนสะกดรอยตามจากใครบางคนด้วย...

"ถ้าฉันเดินออกจากห้องคุณแล้วดันตายไม่รู้ตัว รบกวนคุณช่วยติดต่อไปที่เบอร์นี้ทีนะคะ เป็นเบอร์ที่บ้านฉันเอง"

"แกล้งลืมไปก็ได้ คืนนั้นฉันเมา" การแข่งรถแก้เบื่อคืนนั้น ทำให้ฉันได้รู้จักกับกลุ่มที่เขาบอกกันว่า 'อันตราย' และท่ามกลางข่าวลือแย่ ๆ เกี่ยวกับฉัน 'ผู้ชายคนนั้น' กลับเลือกก้าวเข้ามาในชีวิตอย่างเงียบ ๆ

“ถ้าคุณนิกรู้สึกผิดปกติตรงไหน บอกพร้อมนะคะ ถึงจะไม่ได้เป็นหมอแต่ก็เป็นห่วงค่ะ”

“เป็นให้ไม่ได้เหรอ ถ้าฉันขอให้เธอเป็นที่ระบายให้ฉัน เธอจะเป็นมันไม่ได้เลยเหรอ”

“มีแต่คนโง่เท่านั้นแหละที่ตกหลุมรักวันไนต์สแตนด์” เพื่อนคนหนึ่งเคยหยิบยกคำพูดนั้นมาบอกกับฉันอีกที อืม ก็คงจะเป็นคนโง่จริงๆ นั่นแหละ ฉันคือคนโง่คนนั้น

"เพราะคุณคือคนสำคัญ"