เหนือฟากฟ้าสามลำดับชั้นเหนือดวงดาวที่ไม่อาจเอื้อมภายใต้โลกที่เสื่อมสภาพและปรากฎไปด้วยภาพปาฏิหาริย์ เปลวเพลิงไหม้กลืนกินทุกสายธารโลหิตท่ามกลางเสียงหัวเราะที่หลงระเริงภายใต้ควันมืดไร้วิญญาณ..

เหล่าแสงดาราหยดประกายจากผลึกความคิด ผีเสื้อบินไต่ตอมต่อเติมสิ่งที่ขาดหายเหนือร่างที่แหลกเหลว แขนสีซีดโอบกอดทุกสรรพชีวิตและกลืนกินเสียงสุดท้ายแห่งแหล่งกำเนิด ประกายแสงแห่งความหวังเป็นนิรันดร์​ที่ถูกลืม

เหตุใดจึงต้องมีพันธะและการยึดเหนี่ยวแล้วเช่นนั้นจะมีอิสระได้เช่นไร ความรัก ความละโมบ ความเชื่อและการแสวงหา สิ่งใดคือสิ่งที่ข้าตามหาดวงดาวบนฟากฟ้าคือตัวข้าดวงดาวย่อมส่องสว่างและเป็นอิสระเสมอแต่ข้าไม่..