“เป็นของผม แล้วผมจะให้ทุกอย่างที่คุณต้องการ” คำนี้กล่าวออกมาจากปากของคนที่จันทิมาไม่เคยคิดว่า เขาจะพูดคำนี้ออกมา เธอมองเขาด้วยสายตาไม่อยากจะเชื่อ และเขาก็จ้องเธอนิ่งอย่างรอคำตอบ

เมื่อเธอรัก เขากลับสร้างความเจ็บปวดที่แสนสาหัสให้กับเธอ ส่วนเขาต้องพลัดพรากจากเธอด้วยความไม่เต็มใจ แม้เธอจะเกลียดเขาเพียงใด แต่เขาจะทำทุกอย่างเพื่อให้ได้เธอคืน "เราหนีพี่ไปไหนไม่ได้หรอกฟ้า..."

เขาและเธอได้มาเจอกันอีกครั้ง เพื่อให้ได้รักกัน? หรือเป็นเพราะแรงแค้นที่เคยทำกรรมร่วมกันมา จึงทำให้คนที่ต่างกันสุดขั้วได้มาเจอกัน บทสรุปของความรักหรือแรงแค้นในครั้งนี้จะจบลงยังไงกันนะ...