เพราะวันนั้นเขาเลือกที่จะทิ้งเธอไป วันนี้จึงเป็นได้แค่ ‘ลุงอัศ’ ของเด็กน้อยที่หน้าตาเหมือนเขาราวกับแกะ

ในวันที่ชีวิตมืดมน ‘เข็มทิพย์’ เสนอตัวเป็นเด็กของ ‘พลิศ’ เจ้าของความรักที่เธอเคยด้อยค่า สองปีที่อยู่ด้วยกัน เธอรักเขาสุดหัวใจ แม้รู้ว่าเขากำลังจะเริ่มต้นใหม่กับใครอีกคน

ในวันที่เธออยากมีตัวตน เขากลับบอกว่าผู้หญิงที่เหมาะสมกำลังจะกลับมา และมองความรักของเธอเป็นความรู้สึกไร้ค่า ... เมื่อวันนี้โลกเหวี่ยงเรามาเจอกันอีกครั้ง เธอจึงต้อง ‘ซุก’ สิ่งมีค่าเอาไว้ ไม่ให้เขารับรู้

“ใครมันจะอยากแต่งงานกับคนที่ตัวเองไม่ได้เลือก”

พรรษวียิ้มขืนยอมรับโชคชะตาแสนตลก เธอถูกแฟนนอกใจ ซ้ำร้ายยังพลาดท้องกับชายผู้เป็นรักแรก แต่ประเด็นสำคัญคือเธอ‘หมดรัก’ ผู้ชายคนนี้ไปนานแล้ว “คุณกับฉัน… ไม่เคยรู้สึกเหมือนกันสักครั้ง”

เธอหมั้นกับเขาเพราะต้องการเงินมารักษาน้องสาว เขาแต่งงานกับเธอเพราะอยากเปิดเผยการมีตัวตนของน้องสาว ความตั้งใจแรกเริ่มยิ่งใหญ่จนลืมใส่ใจความรู้สึกของตัวเองที่ถลำลึก รู้ตัวอีกทีก็ยากถอยหลังกลับแล้ว

วิรดายกมือกุมหน้าอกคล้ายว่าเธอกำลังนวดคลึง “เป็นอะไรหม่อน จะอ้วกหรอ”“เปล่าค่ะ หม่อนอึดอัด”“แล้วจะไม่ให้อึดอัดได้ไงท้องอยู่แต่ใส่กางเกงยืนส์”“หม่อนไม่ได้อึดอัดที่ขา” “คงเป็นเพราะพี่บีบให้ทุกครั้งมั้ง”

เพราะอยากเสี่ยงกับความรักที่เคยมองข้าม พิรัลจึงสร้างเงื่อนไขหนึ่งขึ้นมาเกี่ยวรั้งพลวัต ผลลัพธ์คือเขาตกลงแต่งงานเพราะความผูกพัน ไร้ซึ่งความรักอย่างที่เธอต้องการ

ความโกรธแล่นพล่านทั่วหัวใจ เมื่อรู้ว่าเธอปิดบังก้อนเลือดที่เขาเคยฝากไว้ในท้องนานเกือบสามปี ในเมื่อเธอกลับแล้วก็ต้องรับผิดชอบ!

"... ยิ่งไม่เชื่อใจกันแบบนี้ พี่ก็ไม่อยากอดทนเหมือนกัน จะให้บอกรู้นะ ถึงหุ่นน้องมดจะไม่ใช่แบบในฝันของพี่ แต่พอถึงเวลานั้น พี่ไม่สนใจหรอก สนอย่างเดียวคือไปให้ถึงสวรรค์”

เมื่อความทิฐิ ไม่ยอมใคร เป็นเครื่องมือทำลายความรัก "ภานุวิชญ์" จึงตั้งมั่นว่าหากได้เจอ "รากแก้ว" อีกครั้ง เขาจะตามความรักจากเธอคืนสู่หัวใจ รวมถึง "เจ้าถั่ว" เมล็ดพันธุ์ที่เขาหว่านไว้ด้วยเช่นกัน