Ing-orathai

"คุณเมษา คุณชวิน ถ้าคุณสองคนจะจีบกันผมจะเชิญพวกคุณออกจากห้องนะครับ มันรบกวนคนอื่นที่เขาตั้งใจเรียน"

"อย่าให้กวาง ต้องเหลียวหลัง ไอ้สลัด"

"กูแค่มาทวงส่วนที่ควรเป็นของกู รวมถึงยายนั่นด้วย" "แต่ยายนั่นที่มึงว่า ไม่ใช่ส่วนที่ควรจะเป็นของมึง"

"ตำน้ำพริก กรุณารองครกด้วยค่ะ"

"ครั้งนั้นฉันไม่ถามเหตุผลนาย ครั้งนี้ฉันอยากรู้ ทำไมนายถึงปฏิเสธฉัน" เธออยากรู้เหตุผลที่ทำให้ผู้ชายคนเดียวปฏิเสธเธอถึงสองครั้ง

ถามว่าเธอใช่ไหม เขาคิดว่าเธอยังไม่ใช่ เขายังไม่พร้อมที่จะมีใครมาวุ่นวายกับชีวิตส่วนตัวของตัวเอง คิดหวังในใจว่าเธอจะไม่เรียกร้องสถานะอะไรจากเขา ถึงแม้ว่าเรื่องบนเตียงเมื่อสักครู่มันจะดีมากก็ตาม

"กฎของผม ไม่จูบกับแขก คุณทนเสียวเอาหน่อยนะ"

ความแค้นที่เธอไม่ได้ก่อ แต่กลับทำให้เธอต้องชดใช้ทั้งชีวิต การแก้แค้นของราเดน มาเฟียหนุ่มสุดหล่อจากรัสเซีย

"คุณไม่ผิดหรอกค่ะ คุณแค่ไม่ได้รักฉันมากพอ" เพราะผลประโยชน์ที่สำคัญกว่างานแต่ง บ้านเธอก็ได้บ้านเขาก็ได้ แต่ไฉนคนที่เจ็บจึงมีเพียงเธอ

"คุณซื้อบริการฉันไหม" "ไม่อ่ะ ไม่ชอบเด็ก ไม่ชอบแบบซิงๆ" "คุณซื้อฉันเถอะนะ มันจะเอาฉันไปส่งเสี่ยพุงพลุ้ย พวกพี่คนเก่าๆ เขาบอกว่ามันโรคจิต ซาดิสม์ด้วยน่ะซิ" "เท่าไร" พูดไปแล้วสิงหาก็แทบอยากเขกหัวตัวเอง

นกกาเหว่าเอ้ย.. ไข่ไว้ให้แม่กาฟัก แม่กาก็หลงรัก คิดว่าลูกในอุทร "ถ้าไอ้หมอนั่นมันไม่ยอมรับเป็นลูกมัน เราจะช่วยตัวเลี้ยงลูกเอง"

ทะเบียนสมรสที่เธอนอนกอดมากว่าห้าปี ถึงเวลาที่เธอควรจะจัดการกับมันสักที เธอเบื่อความโสด ที่โดนผัวทิ้งไว้กับทะเบียนสมรส นี่เต็มทนแล้ว

"ครั้งละห้าหมื่น นอนกับฉัน" ฉัตรพงษ์เพ่งมองหน้าหวานของเพลงพิณอย่างรอคำตอบ "ห้าหมื่น" คนถูกถามทวนราคาตาโต "แต่เธอต้องเป็นคนทำทุกอย่าง เพราะฉันพิการ" เพลงพิณพินิจมองร่างบนรถวีลแชร์ ก่อนตอบ.....

คุณหมอขาโหด เคยแต่ตรวจภายใน วันนี้ต้องมาตรวจหัวใจ อย่างไหนมันจั๊กกะจี้กว่ากันนะ

"ถ้าโตเป็นสาวสวยแล้วก็มาล่ะ จะเป็นแฟนให้" คำสัญญาที่เขาไม่เคยจำได้ แต่เธอกลับจำมันไม่ลืม "ฉันมีคนที่ชอบแล้ว" อ้าว!! ไม่เหมือนที่พูดไว้ เธอควรจะทำอย่างไรดีล่ะ คราวนี้