“ยังคิดฝันอยากใส่ชุดเจ้าสาวอยู่อีกหรือไง? ผู้หญิงอย่างเธอ…คิดเหรอว่าจะมีผู้ชายคนไหนยกย่องให้เป็นเจ้าสาว? เธอเป็นได้แค่นางบำเรอมีหน้าที่รอรับแรงกระแทกจากฉันเท่านั้น เธอมีค่าแค่นั้นแหละฟาติมา”

“คุณปู่สั่งให้ฉันแต่งงานกับเธอ ท่านสั่งให้ฉันดูแลและปกป้องเธอ แต่ไม่มีคำสั่งข้อไหนที่บอกว่าฉันต้องรักเธอ”

“เฮียไม่อยากทำให้มันยุ่งยาก ยังไงเธอก็ไม่รักเฮียอยู่แล้ว แล้วเฮียก็ไม่คิดจะรักเธอเหมือนกัน แค่มาเจอกันเพื่อเอา เอาเสร็จก็แยกย้าย”

“นับจากนี้เธอต้องเลิกยุ่งกับผู้ชายทุกคน! ไปบอกผู้ชายทั้งหมดที่เธอรู้จักว่าเธอมีลูกมีผัวแล้ว! ไปบอกพวกมันว่าพ่อของลูกไม่อนุญาตให้เธอหาผัวใหม่!”

รักแรก แฟนเก่า เจ้านาย เมื่อคืนนี้ฉันนอนกับใคร?!

หาเงินสองล้านมาคืน แล้วจะไปตายที่ไหนก็ไป! แต่ถ้าหามาไม่ได้ก็เอาร่างกายมาชดใช้ กลับมารองรับแรงกระแทกจนกว่าจะใช้หนี้ครบ!

หลอกกินจนแทบเลียทั้งตัวเพิ่งจะรู้ว่า 'พริมโรส' เป็นแค่เด็กอายุสิบแปด! หนักกว่านั้นคือเธอเป็นลูกสาวมาเฟีย! ทางเดียวที่ 'ปีแสง' จะเอาชีวิตรอดได้คือต้องแต่งงาน! แล้วเขาจะไม่คลั่งตายเพราะเมียเด็กได้ยังไง?

ทำดีแทบตาย ว่านอนสอนง่ายเชื่อฟังแต่ผัว สุดท้ายกลับได้เพียงเซ็กส์ รางวัลปลอบใจความดีของเมียมีเพียงอย่างเดียวคือความฟินชั่วครั้งชั่วคราว ก็ยังรักอยู่ ก็รักมาตลอด แต่มันเริ่มไม่ไหวจะทน! จะไม่ทนแล้วโว้ย!

เมื่อคุณซุปตาร์ 'ไทเกอร์' เบื่อจะเป็นแค่เพื่อนของยัยเลขา 'น้ำหวาน' เขาเลยคิดจะข้ามเส้นความเป็น 'เพื่อน' ด้วยคำสัญญาที่เธอคิดว่าเขาลืมมันไปแล้ว... 'ฉันไม่ตลกด้วยหรอกนะ เพื่อนที่ไหนแต่งงานกันได้?'

บ้าจริง...ฉันย้อนเวลากลับมาเป็นเมียไอ้ชาติหมาชื่อเธียรที่ฆ่าฉันอีกครั้ง!

“รู้ไหมนับอดคิดไม่ได้ ว่ามันอาจจะเป็นเหมือนในละคร…พระเอกกับนางเอกแต่งงานกันแค่ในนาม แต่สุดท้ายพวกเขาก็หวั่นไหวให้กัน แล้วก็ตกหลุมรักกัน ส่วน…นางร้ายก็คือแฟนเก่าของพระเอกอย่างนับ…”

เมื่อคนเคยรักโคจรมาพบกันอีกครั้ง แต่เหตุใดเขากลับ ‘จำ’ เธอไม่ได้

เพราะทนความอึดอัดที่แอบรัก ‘ขุนเขา’ ซึ่งเป็นเพื่อนไม่ไหว ‘ซิน’ จึงสารภาพรัก! ทว่าเธอยังสงสัยอยู่ว่าเพื่อนเธอคนนี้มีเหตุผลอะไรที่มาทำเหมือนว่าชอบและเป็นห่วงเธอ ทั้งๆที่ปากก็บอกให้เราเป็นเพียงเพื่อนกัน

ครั้งแรก ครั้งเดียว ลูกติด! ใครจะยอมก็ยอม แต่วิอัณณาคนนี้ไม่ยอม! เธอเกิดมาเพื่อรับบทนางเอก...แล้วจะให้รับบทแม่ได้ยังไงกัน! ให้ตายยังไงก็ไม่ยอม!