"เราเป็นแฟนกัน หากใครสงสัยข้องใจให้มาถามฉัน ไม่ใช่ถามแฟนของฉัน" ตาคมคู่นี้กราดมองไปทั่วโรงอาหาร

เย็นชา ไร้ใจ เชือดเฉือนด้วยสายตา นี่แหละเขาเมื่อ1ปีที่แล้ว"พันธะ"ไม่มีแม้คำอธิบายโบพูดแค่นั้น มือหนาจับมือบางของน้ำหวานกำปากกา แต่เธอขืนตัวไม่ยอมให้เขาบงการ"คุณ....บะ.....โบ.......ปล่อยหนู"

เขาคนนี้เป็นทุกอย่างของเธอ เธอคนนี้เป็นทุกสิ่งของเขา ความรักที่มีให้ เป็นความร้ายที่เธอหวาดกลัว

ถ้าหากเรารักใครสักคน เราจะไม่ลังเลเลยสักนิดที่จะทำอะไรเพื่อเขาคนนั้น แล้วถ้าหากเราไม่รักเขาละจะยังฝืนทำอยู่ไหม'

เมื่อเธอต้องแต่งงานเพื่อใช้หนี้แทนพ่อที่"ตันหยง"รู้ดีว่ามันไม่ได้ง่ายอย่างที่ใครคิด ทั้งศักดิ์ศรีและความรู้สึกได้ถูกชายไร้ใจที่ชื่อ"กวิน"เหยียบย่ำอย่างไม่ไยดี ซ้ำร้ายแค่เพียงคืนเดียวกับทำให้มีบางอย่าง

ตุบ!! ร่างของน้ำอิงล้มลงที่พื้น ต่อหน้าของสิบทิศแต่ชายหนุ่มกับยืนนิ่งเขาไม่ได้เอื้อมมือไปรับทั้งที่ถ้าทำแบบนั้นเธอก็คงจะไม่ต้องลงไปนอนที่พื้น เหมือนกับว่าเขาไม่ได้สนใจเธอเลยด้วยซ้ำ