หลังจากยายผู้เลี้ยงดูเธอมาตั้งแต่เล็กจากไป กานดาก็ไม่มีสิ่งใดให้ต้องห่วงอีกต่อไป งานครูพี่เลี้ยงเด็กในรีสอร์ตกลางหุบเขา แม้จะไม่ใช่ความฝัน แต่ก็คือโอกาสเดียวที่มี

เธอให้ใจ แต่เขาอยากได้เพียงแค่ไร่ส้ม กับสัญญาบางอย่าง

จันทร์ฉายผู้อาภัพ มีย่าคนเดียวที่เหลืออยู่ก็มาด่วนจากไปอีกคนด้วยอุบัติเหตุ แม่เลี้ยงผู้ใจดีแห่งไร่ตะวันได้รับอุปการะ ให้อ้อมกอดที่อบอุ่น แต่ว่าลูกชายของแม่เลี้ยงจะใจดีและเอ็นดูเธอเหมือนแม่หรือเปล่าน่า

ไร่ชาที่เขียวขจีและไร้ขอบเขต สิ่งที่ทุกคนรู้จักกันในหมู่บ้านคือไร่ชาสิงหาแห่งนี้ ซึ่งเป็นแหล่งผลิตชาชั้นยอดที่มีชื่อเสียงมาก นอกจากไร่ชาแล้วบรรยากาศที่ไร่ชาแห่นี้ยังเป็นที่ดึงดูดใจให้นักท่องเที่ยว

"ตอนที่น้องฉันไป เธออยู่ที่ไหน?" เสียงเขาต่ำและแน่นยิ่งกว่าพายุ ต้องตาก้มหน้า แววตาสั่นไหว มือของเธอกำแน่นจนเล็บจิกลงเนื้อ "ฉันไปไม่ทัน" เธอเอ่ยเบา ๆ "ฉันตามไป แต่ช้าเกินไป"

มาทำให้อยากแล้วจาก ไม่ได้นะลุง แผนจับลุงกินก็เลยต้องมา

"ครูคนใหม่มาถึงแล้ว!" เสียงของใครบางคนดังขึ้น เด็ก ๆ วิ่งกรูเข้ามาทักทายเธอด้วยแววตาใสซื่อ พิสมัยย่อตัวลงยิ้มให้พวกเขา "สวัสดีค่ะเด็ก ๆ ต่อไปนี้ครูจะมาสอนพวกเรานะ"

เด็กหญิงชมพู่น่ารักจัง เด็กหญิงชมพู่ น่ารักจังนิทานสร้างเสริมลักษณะนิสัยสอนให้ดูแลรักษาความสะอาดร่างกายสอนให้เด็กแบ่งปัน

รดา สาวเมืองกรุง ป้าส่งให้ไปพักอาศัยอยู่กับเพื่อนของป้า ที่ต่างจังหวัด เขาหนุ่มชาวไร่ มีพีสาว มีคุณย่า แล้วก็หลาน ใช้ชีวิตอยู่กับธรรมชาติ ยังไม่มีเมีย