"ฟ้าสิ้นแสงทอดอาบผืนพรรณ จิตผูกมั่นแก่วิญญาณหยิน อวลผิวลิ่วลมกลิ่น ดินชื้นแห่งเลือนเรือน น้ำหนองเลือดสาดดินเดือน เรือนร่างฟั่นเฟือนเหมือนดั่งหยิน"