ในชีวิตก่อนหน้านี้ของเธอ ชีวิตเต็มไปด้วยโศกนาฏกรรม เธอเป็นดวงดาวที่โดดเดี่ยว และไม่มีใครรักเธอ ยกเว้นชายหนุ่มตาบอดที่เธอช่วยชีวิตไว้ ในวันแต่งงานของพวกเขา ชายหนุ่มเสียชีวิตอย่างน่าเศร้าต่อกองทัพปีศา

วันนี้เป็นวันแต่งงานของนาง แต่เหตุใดจึงไม่มีความยินดีแม้แต่น้อย "คุณหนู ระวังฝีเท้าด้วยเพคะ" คำเตือนของหลี่เหยาดึงสติของนางกลับมา เล่อจื่อมองผ่านพัด เห็นรถม้าเจ้าสาวสีแดงทองอร่าม และขบวนต้อ

ขณะที่โป๋รั่วโยวตกตะลึง ดวงตาคมดุจเหยี่ยวของชายตรงหน้าก็หรี่ลงเมื่อเห็นนาง จากนั้น เสียงเย็นเยียบก็ดังขึ้นอย่างเย็นชา "เหตุใดจึงมีสตรีอยู่ที่นี่"

หลังจากการนัดบอดมานับครั้งไม่ถ้วน ซ่งเสี่ยวเชียน ที่อายุเลยวัยแต่งงาน ได้พบกับเย่จื่อหยางนายทหารผู้มีอำนาจและเผด็จการที่บาร์แห่งหนึ่งโดยบังเอิญ หลังจากผ่านคืนนั้นไป พวกเขาจดทะเบียนกันจริงหรือ?

ในอุทยานหลวงที่ปูด้วยกระเบื้องหยกและล้อมรอบด้วยกำแพงสีแดง ดอกไม้บานสะพรั่ง เด็กหญิงคนหนึ่งสารภาพอย่างขวยเขินว่า “พี่จิ้งเซวียน ข้าชอบท่าน” จิ้งเซวียนตอบกลับอย่างเย็นชาว่า “แต่ข้าไม่ชอบเจ้า!” หลายปีต่อ