จากดอกไม้สวยสูงส่ง ใครจะรู้ว่าวันหนึ่งจะหล่นร่วงลงชนิดที่...แทบจะไม่เหลืออะไรเลย

โธ่ เอ้ย ชีวิต! ยามยากจนข้นแค้น มองหาใครไม่เห็นเลย มันมืดมน อนธการไปหมด จึงเงยหน้ามองฟ้า เสาะหาแสงดาว อย่างน้อยๆ ในความมืดมิดมองไม่เห็นทาง ก็ยังมีแสงสว่างแห่งความหวังให้ยึดเหนี่ยว เพื่อการก้าวเดิน

หลากสีสัน หลากชีวิต วันนี้ รักยังคงอยู่ แต่พรุ่งนี้ รักอาจจางหาย วันนี้สร้างตัว สร้างรัก สร้างรัง อยู่ด้วยกันอย่างมีความสุข แต่พรุ่งนี้ นกอาจแตกรัง แล้วต่างคนต่างบินไปมีชีวิตเป็นของตัวเอง

หนุ่มสาวชาวไร่ วุ่นวายเรื่องรักไม่เคยหยุดหย่อน

นางเอกสู้ชีวิต แต่ชีวิตสู้กลับ

เต็มที่กับงาน เต็มที่กับความรัก แล้วก็...อยากแต่งงาน อยากเป็นเจ้าสาว อยู่ในงานวิวาห์ในฝัน เธอขอแค่นี้ ให้เธอได้หรือเปล่า?

ก็คนมันอ้วน อ้วนแล้วไง? ใครแคร์!? โอ้ย คิดแล้วเศร้า รักเขา แต่เขาไม่รักตอบ คิดมากก็เครียด เครียดแล้วก็กิน กินแล้วก็อ้วน อ้วนแล้วเพื่อนก็ล้อ อยู่ยากจริงๆ แต่ไม่ไปหรอกฟิตเนส ไปหาร้านเด็ดอร่อยกันดีกว่า

"ลื้อมันมีแต่ตัว! ไม่มีอะไรเลยสักอย่าง ทั้งความรู้ เงินทอง และเครดิต" "ก็กัดฟันสู้สิวะ! ถ้าสู้อย่างสุดกำลังความสามารถแล้ว ลื้ออาจจะมั่งมีศรีสุขขึ้นมาก็ได้ ใครจะไปรู้" เลือด น้ำตา และปาฏิหาริย์

หล่อนใช้น้ำเสียง ทิ้งสายตา และใช้เวทีจนคุ้ม ซึ่งผลพลอยได้ก็คือได้เห็นความเคลื่อนไหวของผู้คนในร้าน และรู้ว่าใครกำลังจับจ้องมายังหล่อน แล้วสิ่งที่ตามมาหลังจากนั้นก็คือทิปมากมาย และมาลัยเงินเต็มคอ

ถนัดแต่งานดอกไม้ แต่ไม่ถนัดเรื่องรักเลย แล้วช่างจัดดอกไม้คนนี้ จะจัดรักให้สวยงามลงตัวได้หรือเปล่าน้าาา

เต็มที่กับชีวิต เต็มที่กับการงาน แล้วก็...เต็มที่กับความรัก

'ปีศาจ' หล่อนเคยเปรียบเปรยเขาไว้เช่นนั้น...แต่หากวันใดเกิดตกหลุมรักเขาขึ้นมาละก็...เขาอาจจะเป็น...'เจ้าชาย' ของหล่อนก็ได้นะ

‘ตะเกียงแก้ว’ ชื่อจากของใช้ใกล้ตัว ในยามที่ไร้แสงสว่างจากไฟฟ้ายังมีแสงจาก ‘ตะเกียงแก้ว’ เอาไว้จุดให้ความสว่าง จุดตั้งเอาไว้ที่โต๊ะหมู่บูชา ในยามที่อยากจะกราบไหว้ จุดธูปเทียนบูชาพระ

มันอาจจะเป็น 'พรหมลิขิต' หรือไม่ก็ เป็นเขาทั้งคู่ที่ 'ลิขิต' ขีดเขียนเส้นทางรักของพวกเขาขึ้นมาเอง เมื่อรักแล้วก็ต้องไม่ปล่อยมือ เมื่อรักแล้วก็ต้องไม่เลิกละความพยายามด้วย...ใช่ไหม