อยู่ดีๆก็มีเด็กที่ไหนไม่รู้มาอยู่กลางดงตีน แล้วบอกว่าตัวเองมาจากอนาคต ก็คิดว่าเป็นเด็กเบียวธรรมด- "เพ้ออะไรไอแก่" โอเค ไอเด็กเวรนี่มันต้องโดนสักที

แล้วตอนนี้ฉันเป็นเด็กดีสำหรับคุณหรือยังคะ-

ให้ตายสิ เมอลิน หมาเด็กมันน่ารักจริงๆ

"ไม่มีคําสาปใดบิดเบี้ยวเท่าความรักหรอก" แน่นอนว่าข้าเห็นด้วยเจ้าค่ะ

ถ้าศัตรูมีอารมณ์ด้านลบกับฉันมากเท่าไหร่ฉันก็ยิ่งแข่งแกร่งเท่านั้น ที่กวนตีนบ่อยๆไม่ใช่เพราะนิสัยแต่เป็นอาคมต่างหาก จริงๆนะ

ฟุมิเอะเป็นคนที่มีความเป็นแม่สูง (?)

อิตาโดริเกือบตายง่ายๆ เนื่องจากโดนอะไรไม่รู้ตกลงมาเกือบเข้าหัว พอมองดูดีๆก็เห็นเป็นผู้หญิงคนหนึ่งผมสีขาวเหมือน- 'สวัสดีล่ะค่ะ ฉันโกะโจ ซาโตรุ' เอ้า! แล้วที่ยืนข้างๆผมไม่ใช่อาจารย์โกะโจหรอ

ทะลุมิติมาทั้งที่ จะให้นั่งดูเฉยๆรึไง เออใช่! ไสยเวทย์ก็ไม่มีคำสาปก็มองไม่เห็น มันจะไปทำไรได้ เข้าไปก็มีแต่จะโดนยำตีน ก็คงได้แค่มองหน้าหล่อๆนั้นแหละ

ใครอยากจะมาพิทักษ์เด็กอย่างเจ้ากัน ก็แค่ทำตามสัญญาเท่านั้นแหละ แล้วก็แกตรงนั้นอย่ามาเเตะต้องเจ้าเด็กนี่ ไม่ได้อยากปกป้องหรอกนะ ก็แค่- บอกว่าอย่าเเตะไง!!

ถ้ามีแองเจิ้ลก็จะมีเดม่อน ถ้ามีเดม่อนก็จะมีแองเจิ้ล แล้วถ้ามีแค่เดม่อนหรือแองเจิ้ลล่ะ?

กับคนที่ชี้นกเป็นนกชี้ไม้เป็นไม้เช่นข้า เจ้าคิดว่าข้าจำเป็นต้องฟังคำเจ้าด้วยรึ