ลอนดอนยังคงมีท้องฟ้ากลางคืนอันแสนสวยงาม ท่ามกลางความสวยงาม ใครบางคนกำลังจะเป็นบ้ากับเส้นตายต่อจากวันนี้คือนับถอยหลังสิบเดือน – เพื่อไม่ให้ต้องเสียอะไรไป

หากฝันร้ายนี้ผ่านพ้นไปแล้ว เวทมนตร์ของเราจะเป็นดั่งนิรันดร์ได้ไหมนะ ?

"ขึ้นชื่อว่าชีวิตก็แบบนี้แหละ ไอ้หนู บทจะสุขก็สุขเป็นบ้า บทจะเฮงซวยก็เฮงซวยจนไม่รู้ว่าจะเฮงซวยไปได้อีกสักกี่น้ำ" - คุณลุง , เจ้าของหอพักให้สบายไม่ได้เอ่ย แต่ก็อปคำพูดของคุณป้าเจ้าของหอพักนอนหลับมา

จู่ๆ ก็นึกถึงเรื่องนั้นขึ้นมาได้ ในตอนที่กลายเป็นผู้ใหญ่ขึ้นอีกก้าวหนึ่ง และรู้ดีว่าต่อให้หันกลับไป ความไร้เดียงสาแบบวัยเยาว์ก็ไม่มีอีกแล้ว

“ก็แค่เรื่องราวของปีศาจกับเทวดา , ที่ใจ wanna be อยากเป็นมนุษย์แหละค่ะ”