ทะลุมิติมาเป็นพระชายาองค์ชายสิบเอ็ด
“ฝ่าบาทพระราชทานสมรส หาใช่ข้าที่เรียกร้อง หากอยากหย่า ท่านก็ไปเรียกร้องที่หน้าวัง อี้เหวินปิดประตู!!” ปึง!! คนอ้าปากค้างกลางอากาศทำได้แค่เข็ญเขี้ยว สักวันข้าจะปราบพยศนางให้จงได้!!
- 26
- 361
- 0
“ฝ่าบาทพระราชทานสมรส หาใช่ข้าที่เรียกร้อง หากอยากหย่า ท่านก็ไปเรียกร้องที่หน้าวัง อี้เหวินปิดประตู!!” ปึง!! คนอ้าปากค้างกลางอากาศทำได้แค่เข็ญเขี้ยว สักวันข้าจะปราบพยศนางให้จงได้!!
เพราะคนที่รักค่อยๆจากเธอไปทีละคน เธอนั้นจึงขอเพียงคนเป็นพ่อ ช่วยใจดีกับลูกเธอบ้างก็พอ “ไม่รักหนูดาก็ไม่เป็นไรค่ะ แค่ใจดีกับลูกหนูดาบ้างก็พอ”
“เจ้าท้องอยู่ คุณเสือปล่อยเจ้ากับลูกไปนะคะ” มือบางยกขึ้นไหว้อย่างน่าเวทนาในสายตาคนอื่น แต่ใช้ไม่ได้กับเขาที่เป็นเหมือนเจ้าชีวิตเธอ“วันไหนที่พ่อมึงลงนรก กูจะปล่อยมึงไป” มือหนาบีบคางร่างบางจนเจ็บระบม
ทุกคืนวันพระจันทร์เต็มดวง ไป๋เจียวมี่มักไปโผล่ที่ๆนึง จับใจความได้คือยุคนึงในสมัยโบราณ “หรือว่า เป็นมิติคู่ขนาน ถ้าหนีความวุ่นวายมาอยู่ที่นี่ได้ก็ดีสิ!!” เอาหล่ะเธอต้องเตรียมตัว!!
“ท่านทำอาชีพอะไร” นางถามคนที่บาดเจ็บและแอบเข้ามาหลบภัยในบ้านน้อยๆของนาง “หึ เหตุใดจึงอยากรู้” เขาใส่ชุดดำทั้งตัวนางมองอย่างพินิจพิเคราะห์ “หากท่านทำชั่ว ข้าก็ยินดีไปเป็นเมียท่าน ขออย่างเดียว วันพรุ่งนี้อย่าให้ข้าได้แต่งวานกับบุตรชายพ่อค้าขี้โกงเช่นนั้น”
ชีวิตของอ้ายฉิงช่างน่าสงสาร เมื่อสามีร่วมมือกับน้องสาวต่างแม่วางยาเธอเพราะต้องการสมบัติ แต่เธอที่รู้ว่ากำลังจะตายนำเงินทองที่มีมากมายไปซื้อของเล่นและอาหารบริจาคบ้านเด็กกำพร้าจนเกลี้ยง สามีกลับโมโหจนบีบคอเธอตายคามือ และมีน้องสาวยืนยิ้มอย่างสะใจ!!!
เมื่อจู่ๆชีวิตผกผันได้วาร์ปมาอยู่ในร่างฮูหยินที่ไม่อยากเป็นเมียแม่ทัพจนยอมกินยาตาย เซี่ยลั่วหยาง เป็นองค์ชายสามที่เบื่อความวุ่นวายมาขอร่วมรบอยู่ชายแดน จู่ๆท่านพ่อก็ประทานเมียมาให้อย่างไม่เต็มใจ แต่เมื่อเจอกับเมียเก่งกาจและสู้คน แม่ทัพอย่างเขาถูกใจยิ่งนัก
เพราะเสียพ่อแม่ไปตั้งแต่เด็ก ซ้ำร้ายเมื่อป้ารับมาเลี้ยงก็ยังต้องเสียสละให้ลูกป้าเรียน หากตระกูลพ่อร่ำรวยสักนิด เธอคงไม่ต้องมาลำบากแบบนี้ คำขอสุดท้ายก่อนตาย หากมีโอกาสจะขอเป็นคนร่ำรวยตั้งแต่ต้นตระกูล