หากเปรียบชีวิตดั่งนิยายน้ำเน่า เธอคงติดอันดับหนึ่งในร้อย... พ่อฆ่าตัวตาย..ทิ้งเธอกับน้องสาวพร้อมหนี้ก้อนโตไว้..หึ..แค่เปลี่ยนจากใช้หนี้ธนาคาร เป็นหนี้ชีวิตด้วยความจำยอมของชายผู้ไร้ใจอย่างเมธวินแทน...

เมื่อโดนบดบังจากอะไรสักอย่างแสงอาทิตย์มักจะทำให้เกิดเงาในเวลาๆหนึ่ง แต่ทำไมธัญญ์ตะวัน ถึงได้เป็นเงาทุกเวลาไป.. เพราะอุบัติเหตุครั้งนั้น ทำให้คนที่ธัญญ์ตะวันรักที่สุดจากไป ทิ้งไว้เพียงความขื่นขม...

ถ้าเลือกได้แน่นอนคนที่ตายควรเป็นเธอ...ไม่ใช่พี่สาวที่แสนดี ญาติเพียงคนเดียวบนโลกใบนี้ของเธอ ในเมื่อเลือกตายไม่ได้..เธอจำต้องชดใช้หนี้ชีวิตให้กับสามีของพี่สาวอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้เช่นกัน..

ของขวัญรับปริญญาของใครเป็นอะไรไม่รู้ สำหรับเธอ...เพียงตะวัน คือก้อนเนื้อกลมๆที่อยู่ในท้อง เธอทำให้ผู้มีพระคุณผิดหวัง เด็กน้อยที่เกิดจากความผิดพลาดของผู้เป็นพ่อ แม้เป็นแค่เงาของพระอาทิตย์ก็คงต้องยอม..

2 ปี ถ้ายังไม่ตกหลุมรักน้อง แม่จะให้แกหย่า ได้ครับ..แม่ห้ามลืมคำพูดตัวเองละ ภูภูมิมองยัยหมูอ้วน..เฮ้ยลูกขวัญ หญิงสาวที่เขาชอบแกล้งตั้งแต่เด็กจนโต ภายใต้ดวงตาสีน้ำตาลเข้ม ซ่อนความคิดอะไรบางอย่างอยู่...

พรหมลิขิตหรือจะสู้เราลิขิตเอง...... ด้วยความเมา ทำให้จอมทัพดันไปมีอะไรกับเพื่อนรักของน้องสาวที่ชื่อใบบัว ซึ่งอายุห่างกับเขาราว 13 ปี จะรับผิดชอบ...แต่ใยเจ้าสาวดันดื้อด้านไม่ยอมสะงั้น

"อ่อนแอบ้างได้ไหมคะ ให้พี่ได้ดูแล ได้ปกป้องเทียนได้ไหม" อคินพูดตัดพ้อคนตัวเล็ก ละยังทำหน้าออดอ้อน "พี่รู้นะ ว่าเทียนเก่ง เก่งมากด้วย แต่เวลาอยู่กับพี่เทียนทำตัวอ่อนแอบ้างน๊า"

เมียเก็บ!! ผู้หญิงของแม่เป็นได้แค่นั้น จดทะเบียนสมสรเท่านั้น ไม่มีงานแต่ง ไม่มีงานฉลอง และต้องย้ายมาอยู่ไร่กับผมวันนี้เลย โหหห วาสนาฉันมันได้เท่านี้จริงหรอเนี๊ยย จำใจยอมรับ เพราะคุณท่านคือผู้มีพระคุณ

แกต้องแต่งงานกับผู้หญิงที่แม่หามาให้ คนนี้เท่านั้น!! คำนี้แค่ได้ยินก็ทำให้รวินทร์ภัค ขนลุกซู่ไปทั้งตัวเลยทีเดียว คนไหนละ ที่แม่จะให้แต่ง!! ก็ถ้าเป็นคนนี้ผมแต่งแน่ครับ