เรียกลุงอีกจะจูบให้ปากยุ่ยเลย

เขาคือทายาทเจ้าของไร่ตัวจริงที่จู่ ๆ ก็โผล่มาจากไหนไม่รู้ และเธอคือผู้รักษาการชั่วคราวรอวันที่เขาจะมาเก็บเธอใส่ตะกร้าหัวใจ “ไหนบอกให้มาเก็บดาวไง” “ก็ดาวบนฟ้านั่นมีเยอะแยะ” “จะเก็บดาวบนดินดวงนี้”

แค่โดนเธอจุ๊บเหม่งคนละที เจ้าเด็กแฝดสองคนนี้ถึงกับอยากได้เธอไปอยู่ด้วย จากพนักงานบัญชีเพียงหนึ่งวันสู่วิถีแม่ลูกสองซะงั้น ไหนจะคนเป็นพ่อที่เดินหน้ารุกหนัก หนีไปตั้งหลักก่อนจะทันไหมนะ!

“ข้ารอนางมานานนับสองหมื่นปี ใครหน้าไหนก็เอาราชินีแห่งข้าไปอีกไม่ได้“ ใครจะจำเรื่องราวเมื่อสองหมื่นปีที่ผ่านมาแล้วได้เล่า!

‘ตรีพิชญ์ชา’ หญิงสาวกำพร้าตัดสินใจใช้กิฟต์เวาเชอร์ห้องสวีทสุดหรูที่ได้รับเป็นของขวัญวันเกิดแต่ถูก ‘ฐานภพ’ หนุ่มหล่อผู้กินจุเจ้าของห้องตัวจริงเข้าใจผิดคิดว่าเป็นผู้หญิงที่เลขาคนสนิทจัดส่งไปให้กินถึงเตียง!

"ช่วยพาเราหนีที" "หนีไปไหน" "ไปเป็นเมียท่านก็ได้" "เมีย!" เขาออกมาช่วยตามหาน้องสาวที่ถูกจับตัวไปแต่กลับได้เมียกลับบ้านแทนเสียนี่

“ถ้าเธออยู่ได้ก็อยู่ไป แต่ถ้าเลิกโง่เลิกหน้าด้านแล้วถอดใจก็ไสหัวไป” “ผู้หญิงคนนั้นมันจมน้ำตายตั้งแต่คุณผลักไสทิ้งเพื่อไปช่วยคนรักของคุณแล้วล่ะ”

เขา...ผู้เกลียดของหวานเข้ากระดูกดำเพราะมีความหลังอันไม่น่าจดจำเมื่อครั้งยังอดีต แต่เธอดันเป็นแม่ค้าขนมหวานที่หวานหยดย้อยจนต้องลิ้มลอง!

"หึ ไม่อยากเป็นผู้หญิงของชีครามิลงั้นรึ แล้วเราจะไ้ด้เห็นดีกันแม่กระต่ายป่าอันหอมกรุ่นของฉัน"

"จูบแค่นี้ก็เป็นลมไปเสียแล้วแม่ลิงป่าของฉัน"

“หึ ไม่อยากเป็นผู้หญิงของชีครามิลรึ แล้วเราจะได้เห็นดีกันแม่กระต่ายป่าอันหอมกรุ่นของฉัน!”

"คนที่จะครวญครางจนต้องร้องขอชีวิตคือพี่ต่างหาก!" กลรักคาสโนว่าของเขาหรือจะสู้เล่ห์ร้ายนางพญาสิงห์ของเธอ

เมื่อเธอกลับมาครั้งนี้เขาจะไม่ยอมปล่อยเธอให้หายไปจากชีวิตเหมือนหลายปีที่ผ่านมาอีกแล้ว

เธอถูกคู่หมั้นและเพื่อนรักหักหลังและเขาก็หัวใจพังจากคนรักเก่า เมื่อทั้งคู่มาเจอกันในวันหนาวเหน็บจึงก่อเกิดเป็นคลื่นความรัก

"ใครบอกล่ะว่าฉันจะเอาหลานสาวแม่ช้อยมาให้ตาเขต ฉันจะเอามาเป็นลูกสาวของฉันต่างหาก"