“โซฟีนั่งอยู่ริมระเบียง กลิ่นดอกไม้ลอยเข้ามาในบ้านพร้อมสายลมเย็น เธอไม่ทันสังเกตว่าในสวนมีใครบางคนยืนรอ… ใครกันที่เหมือนจะรู้ใจเธอทุกอย่าง โดยที่เธอไม่เคยเห็นหน้าเขามาก่อน?”