เมื่อเราใช้ชีวิตไม่ได้ต่างจากซาก

ชีวิตมันสั้น เตือนตัวเองไว้นะ

ถึงเด็กจบใหม่ ผู้ซึ่งกำลังเผชิญปัญหา

หัวใจกระดาษอาจจะหนากว่าหัวใจคุณ

เราสองคนสนิทกัน เดินจับมือกันไปโรงเรียน จนกระทั่งวันหนึ่งเธอเปลี่ยนไป

แม้ผมเพิ่งรู้จักเธอ ขอให้เธอหายป่วยเร็วๆนะ (แรงบันดาลใจจาก....ชื่อเธอเฟี้ยวมาก)

คุณเคยอยู่ดีๆก็นึกถึงใครไหม ทั้งๆที่เขาจากไปนานแล้ว

ในวันที่คิดถึงสถานที่ทำค่าย และเมื่อไปถึงก็ต้องพบกับความเศร้าใจ

ในกลางดึกที่ย่าของฉันนอนไม่หลับ

อีกส่วนหนึ่งของฉันอยู่ที่ใด มันมีอยู่จริงหรือไม่

น้ำไหลผ่านใต้สะพาน ดวงอาทิตย์ค่อยๆลับฟ้า

ต้นชบาหน้าบ้านและนกน้อยที่อาสัยหยาดน้ำค้าง

อยู่ดีๆเขาก็มา มาเล่าเรื่องราวน่าเศร้าแล้วเขาก็จากไป

ใครจะคิดว่าสิ่งมีชีวิตเล็กๆ จะสร้างความปวดหัวที่ยิ่งใหญ่

กลับไปเมืองหลวงเพื่อทำภารกิจ และพบเจอเพื่อนสมัยเรียน

อยู่ดีๆ ฉันก็ไปเจอเธอ ที่ร้านข้าวแกง แต่ดูเหมือนก้เท่านั้นแหละ

นี่แหละแม่ของฉัน

การใช้สารเคมีเป็นเรื่องปกติ ในการทำเกษตรช่างมันเรื่องน่าเศร้า

จะปลูกบ้าน จะอาศัยอย่างไร ในเมื่อไม่มแผ่นดินให้อยู่