หากการเริ่มเรื่องนั้นบรรจบลง สุริยะแสงนี้จักเป็นพยานให้แก่มัน นิทานนี้คือจุดสุดท้ายของวีรชนผู้เก่าแก่ เรื่องราวนี้คือบริบูรณ์แด่ผู้วายชนม์ จงอบ่งแยกนภาของดาวเรา

ตอนเดียวจบสั้นๆ

ในฐานะมนุษย์คนแรกและผู้เกิดใหม่ เขาสาบานเลยว่าจะไม่ยุ่งเกี่ยวกับพวกสเกลสูงๆอีกเด็ดขาด!!!!

การมีชีวิตอยู่มันไร้ความหมายสำหรับเขาจึงไม่คิดชิงฆ่าตัวตาย แต่ดันตายเพราะความโชคร้ายที่มาอัดหน้ายั่งกะแค้นเคืองกันมาแต่ชาติปางก่อน

"บ้าเอ้ย!! นี่ฉันจะโดนรถบรรทุกเซเก็กรึเนี่ย" และใช่ นั้นคือประโยคสุดท้าย.. ก่อนที่ผมจะจากโลกนี้ไป ทั้งๆที่พึ่งจะสอบผ่านแท้ๆ น่าเศร้าจังและหลังจากนั้นทุกอย่างก็ดับลง