หน้าที่หลักของตัวประกอบอย่างนาง ข้อหนึ่งคือห้ามแย่งบทบาทของนางเอก สองไม่ไปขัดขวางหนทางของพวกตัวร้าย สามอย่าพยามพิชิตใจพระเอกมาครองและข้อสี่ไม่ทำให้พระรองตกหลุมรักเป็นอันขาด

กาลก่อนนางเคยหลงใหล รักใคร่ชายชั่วผู้หนึ่งอย่างไม่ลืมหูลืมตา โทษทัฑณ์ที่นางได้รับจึงเป็นบทเรียนแสนเจ็บปวด ชาตินี้นางหวนกลับคืนมาเพื่อแปรเปลี่ยนโชคชะตา ไม่มีวันหลงกลแผนลวง ตกอยู่ในบ่วงกรรมเช่นนั่นอีก

หากเปรียบนางดั่งหงส์ ก็คงเป็นเพียงเช่นหงส์ที่ไร้ค่าในสายตาของผู้คนแห่งเมืองเจี้ยนคัง แม้จะถือกำเนิดอย่างสูงศักด์ แต่กลับทำตัวต่ำทราม ไร้ยางอาย ไม่ต่างอันใดจากเศษสวะ ทว่านั่น เป็นเพียงแค่เปลือกนอก