ร้านผ้าผีสาปที่ใครๆ ต่างหลีกหนีไม่กล้าเข้าใกล้ หญิงสาวผู้หนึ่งกลับเลือกที่จะเปิดร้านใหม่ที่นั่น นางซ่อนปริศนาเอาไว้ในทุกเส้นด้าย และใช้เพียงผ้าผืนเดียวถักทอชะตาตนเองขึ้นมาใหม่

ชาติที่แล้วนางตายไปแล้ว แต่กลับได้รับโอกาสให้ย้อนเวลากลับมาเกิดใหม่ ในเมื่อสวรรค์ให้โอกาส เช่นนั้นชาตินี้ข้าก็ขอเปลี่ยนแปลงเรื่องราวเสียใหม่ เริ่มจากยกสามีบัดซบให้นางจิ้งจอกนั่นก่อนเลยก็แล้วกัน

สกุลหลี่ถูกฆ่าล้างตระกูล สมบัติถูกโกงไปจนหมด มีเพียงนางที่รอดมาได้ จากที่ทนใช้ชีวิตอยู่เพียงลำพัง จู่ๆ ก็มีบุรุษย้ายมาอยู่ข้างๆ ทำให้ชีวิตของนางต้องเปลี่ยนไป แถมยังเข้าไปพัวพันกับอำนาจในรั้ววังอีกด้วย

ข้าย้อนเวลามาแต่ดันไม่มีร่าง! ข้ามาเกิดเป็นผี! แล้วข้าจะกินได้ยังไงกัน อะไรนะ...หมั่นโถวของเซ่นปีละครั้งงั้นเหรอ? ไม่ได้การ ข้าต้องหาคนช่วย ใช่แล้ว! ข้าจะสอนลูกศิษย์มาทำอาหารให้ข้ากิน!!!

เมื่อบ้านบิดาไม่ใยดี รั่วหลิงก็ขอพามารดาออกจากตระกูล ซ้ำยังแทบไม่มีสมบัติใดติดตัว นอกจากไห 2 ใบที่ภายในมีข้าวประหลาดที่เปลี่ยนเป็นสีชาด และอะไรสักอย่างที่มันดูคล้าย...เอ่อ...เชื้อรา...ละมั้ง

ชายหญิงคู่หนึ่งได้ตกตายลงและถูกส่งทะลุมิติไปยุคโบราณพร้อมกัน โดยมีเงื่อนไขว่าอีก 14 วันให้หลังพวกเขาต้องเลือกว่าจะให้ใครตาย อีกคนจะได้อยู่ต่อไป

สาวโสดเรียบร้อยผู้ที่ค้นพบในภายหลังว่าตนเองเป็นสาวซุกซน เธอจะแก่นเซี้ยวขนาดไหนถึงทำให้หัวใจเขาต้องเต้นแรงอยู่ตลอดเวลา

หลังจากโดนเขาขโมยจูบแรกไปวันนั้น เธอก็ไม่อาจลืมเขาได้เลย หลับตาทีไรก็ยังนึกถึงแต่แววตาคู่นั้น เพราะวันที่เขาจูบเธอวันนั้น เขาใส่หน้ากากปิดบังใบหน้าอยู่นี่นา แล้วเธอจะมีโอกาสรู้จักไหม ว่าเขาเป็นใคร?

อุบัติเหตุทำให้เขาบังเอิญเห็นแผ่นหลังที่ขาวเนียน เอวที่คอดกิ่ว เรียวขาที่สวยงาม หลังจากกลับบ้านแล้วหลับตา...นี่มันความสามารถอันใดกัน...เหตุใดข้าจึงจดจำทุกอย่างได้ราวกับกำลังจ้องมองภาพวาดอยู่เช่นนี้