ฉันคือสายรุ้ง เล่ม 7 (เล่มจบ)
คำโปรย สายรุ้งที่ควรจะมีชีวิตสดใสเหมือนสายรุ้งที่โค้งผ่านท้องฟ้าอย่างงดงาม หลังจากที่เจอพายุฝน เพียงแต่ว่า ตั้งแต่เล็กจนโต เธอนั้นป่วยด้วยโรคหัวใจ ตอนยังเด็กก็ผ่าตัดหัวใจ หมอก็บอกว่าหายแล้ว พออยู่ประถม ก็ผ่าหัวใจรักษาอีกรอบ เพราะมีผลข้างเคียง และหมอก็บอกว่า ก็คงจะต้องตรวจเช็คกันต่อไป จนถึงระดับมัธยม ก็ยังต้องเข้ารับการรักษาเช่นเดิม เพิ่มเติม คือต่อให้ผ่าก็ไม่มีทางที่จะหาย ทำแค่ยื้อ จนกว่าจะได้หัวใจดวงใหม่ แต่อาการเธอก็ไม่คอยท่า สุดท้ายก็ต้องผ่าตัดทั้งที่หัวใจดวงใหม่ยังไม่มา สุดท้ายเธอก็ได้แต่มองร่างของตัวเองหมดลมหัวใจในวันผ่าตัด และก็ความทรงจำก่อนหน้านี้ก็กลับมา เธอนั้นมันทำผิด ต่อให้ไปเกิดใหม่ ก็ต้องป่วยเช่นเดิม ยมทูตคงจะสงสารจึงยื่นข้อเสนอว่า “อยากไปอยู่ในร่างที่ไม่ป่วยบ้างไหม เพียงแต่ฐานะไม่ดีนะ” สายรุ้งจึงหันขวับไปมองยมทูต พร้อมกับคิดว่าข้อเสนอนี้ก็น่าสนใจดีนะ