บันทึก(ลับ)ของนางสนม.

ตัวข้าในชาติก่อนช่างโง่งมนัก’ หลงนึกว่าเพียงรักอย่างสุดใจ ย่อมได้รับความรักกลับคืนมา ยอมกระทั่งย่ำเดินบนเปลวเพลิง อ่าาา เสิ่นจินเย่วนะเสิ่นจินเย่วสมควรแล้วที่เจ้าตายอย่างอนาทเช่นนั้น…