ท่านแม่ทัพ ข้าเป็นเหมียวเจ้าค่ะ (จบ)

จากเหมียวน้อยสู่การเป็นฮูหยินท่านแม่ทัพ ทว่าไยท่านถึงได้เคี่ยวกรำข้าขนาดนี้เล่า มิใช่ว่าท่านแม่ทัพเพิ่งอกหักมาหรอกหรือ?! - พระเอก สายอบอุ่นที่เคยคิดว่าความผูกพันธ์นั้นคือความรัก จนกระทั่งมาได้เจอนางเอกถึงเข้าใจคำว่ารักระหว่างชายหญิงอย่างแท้จริง - นางเอก เป็นคนที่กลายเป็นแมวได้ และด้วยความพิเศษนี้แหละที่ชอบดึงปัญหามากมายเข้ามาจนต้องร้องเหมียว เรื่องนี้เป็นนิยายจีนโบราณแบบไม่หนักสมองมาก แต่ก็มีสิ่งที่ทำให้นักอ่านได้ขบคิดบ้าง เป็นแนวสุขนิยมที่มีความกุ๊กกิ๊กของพระนางสอดแทรกตลอดทั้งเรื่อง อยากให้ทุกคนติดตามกัน บอกเลยท่านแม่ทัพของเราเนี่ยคลั่งรักไม่ธรรมดา คลั่งรักจนเหมียวน้อยแทบทนไม่ไหวเลยแหละ อิอิ --ตัวอย่างเนื้อหาในเรื่อง-- ไว้หลังจากจบการเข้าหอคืนนี้ ค่อยนอนก็ยังมิสาย... “อื้อ ท่านพี่มาแล้วหรือ...” เจี่ยงเฟยกินจนอิ่มท้องเสร็จ พอมานั่งรอก็เผลอหลับเสียอย่างนั้น สภาพตอนนอนของนางดูไม่ดีเป็นแน่เลย ฮือ นางถูกจูงมือให้มานั่งที่เก้าอี้ และจำต้องรับจอกสุราไปถือไว้ รอเฉิงไห่รินให้ตัวเองแล้วก็ยกขึ้นดื่มพร้อมกันทันที ไม่รู้ว่าหัวช้าเพราะเพิ่งตื่นหรือไร ไยนางถึงรู้สึกว่าพี่เฉิงเร่งรีบเกินทั่วไปกันนะ “เรียบร้อยแล้ว!” “อ้อ เจ้าค่ะ” ดวงตาของเฉิงไห่นั้นเต็มไปด้วยประกายแห่งความรักใคร่ เจิดจ้าจนสามารถกระตุ้นสัญชาตญาณตื่นกลัวในใจของเจี่ยงเฟยได้ ...นางกำลังรู้สึกว่าตนเองเป็นแมวน้อยผู้อยู่ในสถานะเหยื่อ ส่วนเจ้าของดวงตาเจิดจ้าตรงหน้าเป็นเจ้าป่าที่จ้องจะตะครุบเหยื่ออย่างไรอย่างนั้น “นอนกันเถอะเจ้าค่ะ” “โอ้ ดีเลยมานอนด้วยกันเถิด”