ระหว่างเราคือคำสัญญา

“ คุณจะมาขอรับผิดชอบอะไรตอนนี้ ในเมื่อตอนนั้นคุณเป็นคนเลือกที่จะไม่รับผิดชอบเอง และวันนั้นวันที่ฉันถามคุณ คุณพูดว่าอะไรคุณยังจำได้ไหม วันนั้นคำพูดพวกนั้นฉันจำได้ไม่มีวันลืม ถึงแม้วันนี้..ตอนนี้..คุณจะมาขอรับผิดชอบมันก็สายไปแล้วคุณวัฒน์ และคำสัญญาที่คุณเคยพูดไว้ คุณเคยจำมันได้หรือเปล่า ถ้าคำสัญญาเหล่านั้นของคุณตอนนั้นมันเป็นแค่คำหลอกลวงที่คุณตั้งใจที่จะพูดมันออกมาเพื่อทำให้ฉันตายใจ ตอนนั้นคุณก็ทำสำเร็จแล้วไม่ใช่หรือไง แล้วคุณยังต้องการอะไรจากฉันอีก ในเมื่อคืนนั้นคุณก็ได้มันไปทั้งหมดแล้ว”