ตำแหน่งพระชายาเนี่ย ขอลาออกได้ไหม เล่ม 2 (จบ)

อยู่ดี ๆ นีนีก็ทะลุมิติมาเป็นคุณหนูรองจวนเสนาบดีในนิยายเรื่องดัง แล้วอยู่ดี ๆ ก็ได้สมรสพระราชทานกับจวิ้นอ๋อง? เฮลโหลวววว ใครอยากได้? ใครร้องขอมิทราบ? ในคืนเข้าหอ นอกจากอีตาผัวจะหายหัวไปแล้ว สิ่งที่รออยู่ในห้องหอคือยาพิษอีกต่างหาก หลังจากนั้นก็เต็มไปด้วยแผนการกำจัดเธอจากบรรดาสาว ๆ ที่จ้องจะเสียบตำแหน่งนี้ทั้งนั้น เพราะฉะนั้น ตำแหน่งพระชายาเนี่ย ขอลาออกได้ไหม! *** หลังจากแม่ทัพหยางออกไปแล้ว องครักษ์เงานายหนึ่งของจวิ้นอ๋องก็เข้ามารายงานบางอย่าง “ทั้งสามเรือนอยู่กันอย่างสงบ และปิดเรือนเป็นส่วนใหญ่ อนุฟางพยายามเท่าไหร่ก็ไม่เป็นผล แต่ก็ยังติดต่อกับภายนอกเป็นระยะ ๆ พ่ะย่ะค่ะ” สีหน้าของซ่งหลิวหย่งยังคงราบเรียบ ก่อนที่เขาจะถามถึงใครบางคนอย่างที่ถามเป็นประจำ “แล้วนางได้หนีออกไปเที่ยวที่ไหนอีกหรือไม่” “ไม่เลยพ่ะย่ะค่ะ เก็บตัวเงียบมาหลายวันแล้ว” หืม? ดูเป็นสถานการณ์ที่ไม่ปกติ สตรีอย่างนางหรือจะทนอยู่ในเรือนเฉย ๆ ได้นาน “จับตาดูทุกคนไว้อย่างใกล้ชิด ข้าไม่ต้องการให้อะไรรอดหูรอดตาไปได้” “พ่ะย่ะค่ะ” หลังจากองครักษ์เงาออกไปแล้ว ซ่งหลิวหย่งก็นึกถึงวันก่อนที่เขาจะออกเดินทางมายังเมืองจ้งเหิง พระชายาเอกของเขามีท่าทีปั้นปึ่งเย็นชากว่าปกติ ทั้งเช้าวันเดินทางยังไม่ยอมแสดงอาการอาลัยอาวรณ์เขาสักนิด อันสตรีที่งอนนั้นง้อยาก ยิ่งเป็นสตรีประหลาดอย่างพระชายาเอกของเขาด้วยแล้ว ก็ไม่รู้ว่าจะต้องกลับไปง้อด้วยวิธีใด ซ่งหลิวหย่งหัวเราะออกมาเมื่อนึกถึงวีรกรรมเก่า ๆ ของสตรีประหลาดผู้นั้น เขาเคยเห็นนางเตะต่อยกระสอบทรายด้วยท่วงท่าอันชวนขบขัน บางครั้งบางคราวนางก็ทำท่าคล้ายอยากจะทำกับเขาเหมือนที่ทำกับกระสอบทรายด้วย แต่เวลานางโกรธจริงจัง กลับเก็บเงียบ เย็นชา และห่างเหิน เอาไว้จากสงครามจบสิ้นลง เขาคงจะต้องกลับไปพูดคุยกับนางให้รู้เรื่อง