หลงเขา

คนเรามีอายุเท่าไหร่ถึงจะเรียกว่า ‘ขึ้นคาน’ นะ ‘ขุนเขา’ อายุ 35 ปี ทำแต่งานงก ๆ จนไม่มีเวลาหาเมีย เขาเพิ่งนึกได้ว่าตัวเองก็เหงาเหมือนกัน เพราะงั้นขุนเขาจึง ‘เล็ง’ เลขาฯ ที่ทำงานงก ๆ ให้เขานี่แหละ ‘ว่าที่เมีย’ “คุณคิดว่าผมหน้าตาดีไหม” “เอ๋?” วิชญาพรกระพริบตาปริบ ๆ มองชายหนุ่มตรงหน้าด้วยสีหน้าประหลาด ขุนเขาไปกินอะไรผิดสำแดงมานะ ไม่น่าจะกินอะไรผิดแปลกมื้อเช้าก็กินโจ๊กร้านประจำนี่นา ปกติเขาจะนิ่งขรึมดูเป็นผู้ใหญ่ การที่เขาถามคำถามที่ไม่เกี่ยวกับงานออกมาจึงค่อนข้างน่าประหลาดใจ แต่พอมองแววตาจริงจังนั่น เธอจึงรู้ว่าเขาไม่ได้ถามเล่น ๆ “ค่ะ...บอสหน้าตาดีมากเลยค่ะ”เธอไม่ได้ตอบเอาใจแต่เธอมองหน้าของเจ้านายแล้วพูดตามตรง ขุนเขามีผิวกรำแดดเพราะชอบออกกำลังกายกลางแจ้ง นั่นจึงทำให้ชายหนุ่มมีรูปร่างดีไม่ผอมเก้งก้างเพราะเขาสูงมาก ตัวก็ไม่ล่ำหนาจนเกินพอดี ใบหน้ารูปหัวใจคิ้วเข้มเฉียงพาดเหนือดวงตาเรียวรีชั้นเดียว หัวตาจิกลงเหมือนเหยี่ยว เพิ่มความดุแต่ขณะเดียวกันก็มีเสน่ห์ในตัว จมูกโด่งรับกับริมฝีปากสวย มองภาพรวมแล้วดูดีมีสง่า โดยรวมแล้วขุนเขาหน้าตาดี เข้าขั้นเป็นดาราหรือนายแบบได้เลย “แล้วทำไมไม่มีใครมาชอบผมเลยล่ะ สักคนก็ไม่มี” --- “ผมพูดจริง ๆ ผมอายุสามสิบห้าแล้วนะคุณ อสุจิมันก็อ่อนแรงแล้ว ไม่มีเมียตอนนี้จะไปมีตอนไหน อีกอย่างผมก็นัดเดตหลายคนแล้วแต่มันไม่คลิก ก็เหลือแต่คุณนี่แหละ เปิดโอกาสให้ผมหน่อยได้ไหมครับ”