ปฐพีร้ายรัก

เมื่อเขาต้องสูญเสียน้องสาวอันเป็นที่รักไป เขาจะพาผู้หญิงแพศยาคนั้นมารับโทษให้ได้ " จะหนีไปไหนหรอ กูยังลากคอน้องสาวมึงมาไม่ได้เลยนะ " นับดาวกลั้นน้ำตาด้วยความหวาดกลัวชายตรงหน้า พร้อมกับหยิบปากกามาเขียน " คุณเข้าใจผิดแล้วล่ะค่ะนับฟ้าไม่ใช่คนอย่างนั้นนะคะ ฉันรู้จักเขาดีค่ะ " " อ๋อ งั้นแปลว่ามึงก็สมรู้ร่วมคิดด้วยใช่ไหม “ เขามองเธอด้วยนัยต์ตาสีดำเปล่งประกายแฝงด้วยเล่ห์กล นับดาวรีบส่ายหัวปฏิเสธ พร้อมเขียนลงกระดาษ " ไม่ค่ะ ปล่อยฉันไปเถอะนะคะ ฉันขอร้องล่ะคุณอยากได้อะไรฉันจะหามาให้ค่ะ " " กูอยากได้ชีวิตน้องสาวมึง ให้กูได้ไหมล่ะ " นับดาวส่ายหัวพร้อมกับน้ำตาที่รินไหล