ดอกบัวขาวในมือมาร

“ไม่รู้ว่าฟ้าดินต้องการลงโทษตระกูลจางซุนของนางหรืออย่างไรถึงต้องให้เสวี่ยหยาผู้ที่โง่เขลาเป็นผู้รอดชีวิตจากการสังหารเพียงคนเดียว ยังไม่ทันที่น้ำตาจะแห้งเหือดบนแก้มใสนางก็จากไปโดยที่ศพของบิดามารดาและพี่น้องของนางยังไม่ทันจะเย็นเสียด้วยซ้ำ อีกทั้งยังต้องแต่งเป็นอนุภรรยาให้เขาเพื่อรักษาชีวิตน้อยๆของตน พอคิดแล้วนางก็อเนจอนาถใจยิ่งนัก แต่ท่านพ่อท่านแม่อย่าได้เป็นกังวลไป แม้คำว่าแก้แค้นและเล่ห์เหลี่ยมเสวี่ยหยาผู้นี้จะไม่รู้จัก...ไม่ว่าจะต้องแลกมาด้วยอะไร ข้าจะต้องทำให้เขาไปคุกเข่ากราบกรานที่สุสานบรรพบุรุษจางซุนของข้าให้จงได้...ฉะนั้นระวังตัวของท่านไว้ให้ดีเถิดโจวซั่วเหยียน”