วุ่นวายนัก...ชีวิตข้า

ชีวิตของข้า...หรงชินอ๋องไม่เคยวุ่นวายมาก่อน หากไม่ใช่เพราะพี่ชายตัวดี ที่มีราชโองการสมรสพระราชทานให้ข้าแต่งกับหวางเฟยผู้นี้ ข้าไม่ชอบกินอาหารรสจัด...นางก็จะชอบกินรสจัด ข้าไม่ชอบเสียงดัง...นางก็ทำให้จวนข้าไม่สงบ ข้าไม่ชอบคนพูดมาก...นางก็พูดเป็นต่อยหอย ข้าชอบใส่เสื้อผ้าสีพื้นๆ...นางก็เย็บตัดเสื้อสีแสบสันต์ให้ข้า หวางเฟยผู้นี้ทำทุกวิถีทางเพื่อให้ข้าหาเหตุขอหย่าขาดจากนางกับพระเชษฐาและเลี่ยงการเข้าหอทุกค่ำคืน แต่นางคงไม่รู้หรอกว่า...ยิ่งนางปั่นป่วนชีวิตข้ามากเท่าไหร่ ข้าก็ยิ่งไม่อาจปล่อยนางไปได้ หวางเฟย...เจ้าใช้ลูกล่อมา ข้าก็จะใช้ลูกชนสู้กับเจ้า หึหึหึ!!!