ฮองเฮาคือนางมารแห่งวังหลัง

หลังคลอดนางได้ไม่นานท่านแม่ก็สิ้นใจจากไป ท่านพ่อแต่งงานใหม่กับคนรักในอดีต อะไรคือยินยอมอ่อนน้อมก้มหัวให้ผู้อื่น สิบแปดปีที่ผ่านมานางรู้จักแต่การต่อสู้ให้ตัวเองมีชีวิตรอด ใครกล้าแหย่เท้าเข้ามาหาเรื่องอย่าหาว่านางไม่เตือนก็แล้วกัน เพียงแต่ ฮ่องเต้แต่งตั้งนางเป็นฮองเฮาหลังจากเข้าวังมาได้แค่เจ็ดวัน ฮ่องเต้ท่านนี้ ท่านไม่คิดที่จะให้ข้าใช้ชีวิตอย่างสงบสุขใช่หรือไม่ จ้าวเยี่ยนหรง “คิดว่าส่งข้าเข้าวังแล้วข้าจะทำเพื่อตระกูลจ้าวเหรอ เฮอะ พวกท่านโยนข้าเข้ารังหมาป่าให้ถูกรุมทึ้งยังหวังให้ข้าทำเพื่อตระกูลอีก หากยังทวงบุญคุณไม่เลิกข้าจะลากทุกคนลงมาให้ถูกขย้ำพร้อมกันเสียเลย” จ้าวเยี่ยนหรง “ฝ่าบาทคงจะเหนื่อยมากแล้ว คืนนี้จะเสด็จไปตำหนักไหนดีเพคะ” ทางที่ดีอย่ามาแย่งเตียงนางดีกว่า ครั้งก่อนทำเอานางปวดไปทั้งตัวเพราะนอนหันหน้าเข้าหาผนังไม่กล้าพลิกตัวทั้งคืน แถมนางยังต้องตื่นตั้งแต่ฟ้าไม่ทันสางเพื่อปรนนิบัติบุรุษตรงหน้าอีก ฮ่องเต้มองหน้าฮองเฮาของตัวเองนิ่ง “เราเข้าใจความเป็นห่วงของฮองเฮาดี ด้านนอกมืดแล้ว เดินไปตำหนักอื่นไม่ค่อยสะดวกเท่าไหร่ เราจะนอนที่นี่ก็แล้วกัน” ใครเป็นห่วงท่านกัน ข้าเป็นห่วงตัวเองต่างหาก จ้าวเยี่ยนหรงกรีดร้องในใจ