ข้าบังเอิญเก็บแมวตัวหนึ่งได้

ชะตาชีวิตของหลินอีนับว่าน่าอดสูยิ่งนัก โดนครอบครัวขับไล่ออกจากบ้านเพราะถูกทักว่าเป็นตัวกาลกิณี อีกทั้งยังป่วยด้วยโรคประหลาดที่ติดตัวมาตั้งแต่กำเนิดมีชีวิตอยู่เพื่อรอวันตายเท่านั้น ระหว่างทางบังเอิญเจอเจ้าแมวสีดำตัวอ้วนจึงเก็บมาเลี้ยง แต่ไม่คิดไม่ฝันว่าเจ้าแมวตัวนั้นจะสร้างความประหลาดใจและนำพาสิ่งที่มีค่าที่สุดของชีวิตมาให้เขา "ในตัวเจ้ามีพลังหยินเข้มข้นกว่ามนุษย์ทั่วไปจึงทำให้ร่างกายอ่อนแอ ส่วนตัวข้าเพราะบาดเจ็บหนักจึงต้องการพลังหยินมาฟื้นฟูร่างกาย ข้าจำเป็นต้องดูดเอาพลังหยินจากร่างกายของเจ้ามาใช้และนั่นก็ถือว่าเป็นการช่วยชีวิตของเจ้าไปด้วย พวกเราต่างคนต่างได้...ไม่มีผู้ใดเสียเปรียบ" "เจ้าพูดความจริงหรือ" "มีอันใดต้องโกหกเจ้า" "เช่นนั้นเจ้าก็ช่วยรักษาโรคประหลาดให้ข้าได้น่ะสิ" ใบหน้าหลินอีเปื้อนยิ้มเรียกสายตาจากอีกฝ่ายได้เป็นอย่างดี "ย่อมได้" ดวงตาคมคู่นั้นจดจ้องแทบไม่กระพริบตาจนหลินอีเริ่มทำตัวไม่ถูก "แล้วต้องทำเช่นไรหรือถึงจะเอาพลังหยินออกจากตัวข้าได้" ลั่วเฟยอวี่ยังคงจ้องมองหลินอี นัยน์ตาสีทองสว่างสั่นไหวเล็กน้อยก่อนจะตอบคำถาม "จูบ" "หา?" ร่างผอมเอนตัวออกห่างอย่างรวดเร็ว "จะ...จูบหรือ" "อืม" เขาพยักหน้า "ไม่มีวิธีอื่นแล้วหรือ วิธีที่มันดีกว่านี้น่ะ" "ยังมีอีกวิธี" "อะไร?" คราวนี้ใบหน้างามขยับเข้ามาใกล้อย่างลืมตัว "ร่วมเตียงกับข้า" "เหอะๆ" ในตอนนี้หลินอีไม่รู้เลยว่าระหว่างสีหน้าของตัวเองหรือว่าเสียงหัวเราะสิ่งใดที่มันแห้งกว่ากัน ...ตั้งใจเก็บแมวมาเลี้ยงแต่ไฉนจึงได้สามีกลับมาด้วยเล่า...