หนี้แค้นบัลลังก์เลือด เล่ม 2 (จบ)

เพราะว่ารักนางจึงมองข้ามเรื่องที่เขามีสตรีในดวงใจอยู่แล้ว หวังเพียงใช้ความพยายามของตนชิงหัวใจของเขามาครอบครองเพียงแต่ จากความรักกลับกลายเป็นความแค้น!!! "ฉินอวี้เชียน" ได้ย้อนกลับมาหลังจากถูกปลดออกจากยศหวงกุ้ยเฟยและถูกขังอยู่ในตำหนักเย็น ในตอนนั้นนางรักปักใจกับ "เฉินเจี๋ย" ฮ่องเต้แคว้นเฉินอย่างลึกล้ำ หวังได้ใจเขามาครองมารดาหรือบิดาจะพูดอย่างไรนางไม่เคยฟังทั้งยังดื้อรั้นมองข้ามเรื่องที่เขามีคนรักอยู่แล้ว ทะนงตนว่าเป็นองค์หญิงผู้เพรียบพร้อมอย่างนางหรือจะต้องพ่ายแพ้ให้กับสตรีที่ไร้หัวนอนปลายเท้าเช่นอีกฝ่าย ความผิดพลาดดังกล่าวทำให้นางเลือกที่จะมาเชื่อมสัมพันธ์ระหว่างแคว้น แต่งเข้าเป็นหวงกุ้ยเฟยทั้งๆ ที่ตำแหน่งที่ควรจะเป็นของนางคือฮองเฮาด้วยชาติกำเนิดที่สูงส่งประสูติจากฮองเฮาแคว้นฉิน ด้วยความโง่เขลาทำให้ต้องทุกข์ทรมานก่อนจะเสียลูกในครรภ์ไปและสุดท้ายก็ต้องจบชีวิตลงในตำหนักเย็นที่หนาวเสียดกระดูกอย่างโดดเดี่ยว ท้ายที่สุดฉินอวี้เชียนมารู้ความจริงทีหลังว่าผู้เป็นพระสวามีที่มอบความโปรดปรานให้เพราะต้องการใช้นางและลูกในท้องของนางเป็นเกราะกำบังให้สตรีอันเป็นที่รัก! "ฉินอวี้เชียนเจ้ารู้หรือไม่ในตอนที่เจ้าตั้งครรภ์มังกรข้าเองก็ตั้งครรภ์ไม่ต่างไปจากเจ้า ฝ่าบาททรงรักและถนอมข้ามากจนถึงกับวางแผนใช้บุตรของเจ้าเพื่อเป็นเกราะกำบังอันตรายให้แก่บุตรของข้า" "อย่างไรเสียองค์หญิงต่างแคว้นเช่นเจ้ามีบุตรไปเขาก็ไม่อาจขึ้นครองราชย์ได้อยู่ดี เช่นนั้นบุตรของข้าย่อมสำคัญยิ่งกว่าสิ่งอื่นใดแม้กระทั่งชีวิตของลูกเจ้า!!" ยามได้ยินศัตรูหัวใจเอ่ยเช่นนี้หัวใจของฉินอวี้เชียนราวกับถูกกรีดแล้วควักออกมาถูกสับเป็นชิ้นๆ ความโกรธเข้าครอบงำทำให้ร่างผอมแห้งลุกขึ้นยืนหมายจะจับสตรีตรงหน้ามาเขย่าถามว่าอีกฝ่ายยังมีจิตใจที่ดีเช่นนามของตนหรือไม่ "ไปเถอะ ข้าจะไปดูองค์รัชทายาทลูกข้าเสียหน่อย ป่านนี้คงเล่นกับบุตรชายปัญญาอ่อนของนังซ่งฮองเฮาอยู่กระมัง" ลับหลังร่างบางระหงส์ออกไป ฉินอวี้เชียนที่น้ำตาไหลรินออกมาเป็นสายเลือดได้แต่กำมือที่มีแต่กระดูกไร้เนื้อหนังของตนไว้แน่น ยามนั้นนางจำได้ว่าตอนที่รู้ว่าตนตั้งครรภ์นางดีใจมากเพียงใด แต่กลับถูกว่ายาพิษทำให้ต้องทนทุกข์ทรมานดื้อรั้นที่จะยังรักษาเด็กในครรภ์เอาไว้ แม้ว่าจะทนได้เพียงแค่ห้าเดือนเด็กที่อยู่ครรภ์กับไม่รอดทั้งเด็กในท้องก็ยังมีถึงสองชีวิต! และหลังจากนั้นไม่นานสตรีนางนั้นก็ตั้งครรภ์และคลอดองค์ชายรองออกมาให้กับราชวงศ์ เดิมทีองค์ชายใหญ่เป็นพระโอรสของฮองเอาแต่ไม่รู้สาเหตุใดยามที่อีกฝ่ายมีอายุได้สิบขวบปีก็มีอาการปัญญาอ่อนขึ้นมา กลายเป็นเด็กไม่รู้ความตำแหน่งองค์รัชทายาทจึงตกเป็นขององค์ชายรองที่ประสูติจากกุ้ยเฟย! "อันโหรว! ในเมื่อเจ้าไม่คิดจะละเว้นข้าและลูกของข้า หากข้าเป็นวิหคเพลิงดังคำทำนายจริงชาติหน้าข้าของตามจองล้างจองผลาญเจ้ากับบุรุษใจเหี้ยมผู้นั้นให้เจ็บปวดทรมานอย่างที่ข้าเคยได้รับ แคว้นเฉินที่พวกเจ้าอยากให้บุตรชายของตนได้ครอบครองข้าจะเอามาอยู่ในกำมือของข้าและบดขยี้มันผู้ใดก็แล้วแต่ที่มีหนี้แค้นต่อข้าให้สิ้นซาก!"