บันทึกการเดินทางของอาเหมี่ยวน้อย เล่ม 1

TW : นิยายเรื่องนี้มีเนื้อหาบางส่วนที่แสดงเกี่ยวกับ การพยายามฆ่า, การใช้ความรุนแรง, ทารุณกรรมเด็ก หลังยายตายในบ้านก็ไม่เหลือใคร อาเหมี่ยวในวัยเจ็ดขวบจึงหอบข้าวของออกไปท่องโลกกว้างเพื่อตามหาบิดา ทว่านอกจากกระบี่และเศษหินแปลกประหลาดที่บิดาทิ้งไว้ นางก็ไม่รู้อะไรเกี่ยวกับเขาอีก แต่ช่างเถิดๆ หาๆ ไป เดี๋ยวก็เจอในสักวัน ใต้หล้าจะกว้างใหญ่ขนาดไหนอาเหมี่ยวไม่รู้ รู้แค่ว่าอาเหมี่ยวไม่กลัว เพราะนางคือเด็กที่มีพละกำลังมหาศาล ใครจะมารังแก...อาเหมี่ยวขอสู้ตาย!! แต่ถ้าเอาของอร่อยมาให้กินก็พอจะคุยกันได้… “เจ้าสำนักหยางเฟิง ในเมื่อกล้าป่าวประกาศว่าถ้าชนะเจ้าแล้วจะได้สิ่งของที่ต้องการหนึ่งอย่าง อย่างนั้นเราก็มาประลองกันสักตั้งเถอะ!” เจ้าสำนักหยางเฟิงทำหน้าไม่ชอบใจ อดจะบ่นออกมาไม่ได้ “เจ้าไม่เห็นชาวบ้านที่อยู่ในร้านหรือ? เหตุใดจึงไม่เลือกเวลาเสียบ้าง!” “ฮ่า เจ้าสำนักหยางเฟิงช่างมีน้ำใจจริงๆ คิดจะสร้างชื่อให้ตัวเองเป็นจอมยุทธผู้ผดุงความยุติธรรมก็คงสายไปแล้วล่ะ...อย่างไรเสีย วันนี้ก็ต้องเป็นวันตายของเจ้า” ไม่พูดเปล่าเขายังฟันดาบลงบนโต๊ะจนมันขาดเป็นสองท่อน ในขณะที่คนมากมายต่างหลบหนีการทะเลาะวิวาทในครั้งนี้ กลับมีเด็กคนหนึ่งเดินหน้าตั้งไปยังผู้ที่จะมาประลองฝีมือกับท่านเจ้าสำนัก นางไม่สนใจผู้ใด ไปถึงก็กระตุกแขนของชายตัวโต พอเขาหันไป แม่หนูน้อยก็ออกกำลังแล้วจับคนผู้นั้นทุ่มลงพื้นในทันที ตู้ม! “อั่ก!” “เฮ้ย!” จุดที่เด็กน้อยทุ่มคนลงไปกลายเป็นหลุมขนาดใหญ่ มีไอดินลอยขึ้นมาคละคลุ้ง ทว่านางไม่สนใจ ยืนเท้าเอวอยู่หน้าหลุม แล้วตะโกนใส่ชายผู้นั้นว่า “ร้านอาเหมี่ยวก็อยู่ดีๆ ทำไมถึงต้องมาพังร้านอาเหมี่ยวด้วย อาเหมี่ยวโมโหแล้ว! ถ้าใครคิดจะพังร้านอาเหมี่ยวอีก อาเหมี่ยวสู้ตาย!” เพียงเท่านั้นเจ้าสำนักหยางเฟิงก็เบิกตากว้างขึ้นในทันที