เกิดใหม่ทั้งที ดันกลายเป็นคนเห็นผีในยุค Y2K! เล่ม 14

นิยายเรื่อง 'เกิดใหม่ทั้งที ดันกลายเป็นคนเห็นผีในยุค Y2K!' เล่ม 14 ไตเติ้ลที่ (ตั้งใจว่า) จะพาลูกชายไปเที่ยวทะเลอย่างสงบสุข หากอยู่ดี ๆ ก็ดันไปเจอยัยแก่ผีปอบตามกลับมาจนถึงบ้านเสียอย่างนั้น ทีแรกก็ยังชิลด์ ๆ ได้อยู่ เพราะคิดว่านังผีปอบตนนั้นคงจะเข้าบ้านมาไม่ได้ หากด้วยพลังปีศาจอันแรงกล้าและเทคนิคอันเชี่ยวชาญของผีที่ปราศจากปราณหายใจมาหลายทศวรรษ เผลอแป๊บเดียวนังผีแก่ตนนั้นก็มายืนหน้าเหี่ยวอยู่ในสนามหญ้าบ้านเขาเสียอย่างนั้น ร้อนถึงณัฐภัสที่ต้องเขียนยันต์ปราบมารเอาไปติดทั้งประตูทั้งหน้าต่างรอบบ้านเพื่อป้องกันไม่ให้นังผีปอบบุกรุกเข้ามาในบ้านได้ แต่เดี๋ยวก่อน... นั่นเจ้าน้องไนน์กำลังทำอะไรน่ะ? ทำไมถึงเอาแซนด์วิชราดซอสมะเขือเทศจนเลอะมือไปยืนกินอยู่หน้าบ้าน แถมยังเลียมือ เลียนิ้ว ทำท่าเหมือนกำลังกินเลือดสด ๆ ที่อร่อยสุดแสนเหลือคณาอย่างนั้นล่ะ? “เห็นอีปอบมันเดินพล่านอดอยาก ไม่มีอาหารกินก็เลยเอามากินยั่วมันน่ะครับ” ณัฐภัสหันมาบอกพี่ไตเติ้ลของเขา ภานุวัฒน์เห็นท่าทางอย่างนั้นของไอ้เจ้าน้องไนน์ แล้วก็ให้ขมวดคิ้ว อ้าปากค้างขึ้นมาอย่างพูดอะไรไม่ออก ดูเอาเถอะนะคนเรา กับผีปอบก็ยังคิดคอนเทนต์จะไปหาเรื่องกวนประสาทมันได้ด้วยอีกนะ นิสัยกวนประสาทขนาดนี้... นี่มันพี่น้องฝาแฝด (โดยนิสัย) ของนุ่มนิ่มชัด ๆ เลยนี่หว่า!