มารดาข้าคือยอดสตรีอันดับหนึ่ง
จูหม่านถิงอาศัยอยู่กับมารดาแค่สองคนในบ้านหลังเล็กแถบชนบทอย่างเรียบง่าย ทว่าในวันเกิดครบรอบอายุห้าขวบของนาง จู่ ๆ มารดาที่พลาดท่าตกน้ำก็มีท่าทางเปลี่ยนไป เพียงการตัดสินใจภายในวันเดียวนั้น วันต่อมาจูหม่านถิงก็ได้เดินทางไกลพันลี้มุ่งสู่เมืองหลวง ที่แห่งนี้ ผู้คนล้วนปฏิบัติกับนางแตกต่างไปมาก องค์หญิง? แม่ทัพ? ราชวงศ์? นั่นมันอันใดกัน ถิงถิงงงไปหมดแล้ว! +++++++++++++++++++++ "กระหม่อมเล่าทุกอย่างให้ท่านฟังโดยไม่ปิดบังแล้ว แล้วท่านเล่าพ่ะย่ะค่ะ?" น้ำเสียงของชายหนุ่มอ่อนเบาลงในชั่วพริบตา คิ้วคมดั่งคันศรธนูลู่ต่ำ ท่าทางเหมือนสุนัขที่โดนเจ้าของทิ้งไปเป็นแรมปีแล้วเพิ่งกลับมา อวิ้นเหยาหัวเราะ "บุตรสาวของข้าน่ารักมาก ๆ เจ้าก็คิดเช่นนั้นสินะ?" "บิดาของบุตรคือใครกันหรือพ่ะย่ะค่ะ" "เป็นเจ้าทึ่มคนหนึ่งน่ะ"